Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/305

Da Wikisource.

Scharfa Perchia 291

Eschab uschea dimeña es, schi nun t’ dar buonder, ô Ftan! Scha Dieu ha miss la sgür da seis jüdicci & sever chastiamaint via da noss figær. El ha gü jüstas & ponderusas causas. Nun scriver tiers à Dieu, la causa da tia sperta & vehemente ruviña, dimpersai à tai svessa, & dy: La perditiun es statta our da nus svessa. Josua dscheiva inzacura à d’Acan: Meis filgs da l’hunur al Senger Dieu dad Israel, & confessa ad el: Et di oura huossa à mai, que chia tü hasch fat: Nun zuppar avaunt mai: Acan dimenna respundet à Josua dschond: Ed es vaira, eau nhe pchiâ incunter il Segner, Dieu dad Israel &c. Uschea eir tü, nun zupar via tias transgressiuns, dimpersai scuvern’ las avaunt Dieu, sco quellas chi l’haun schfurzâ da tour sia perchia à t’ battar, di à d’el que chia tü hasch fat. Di cun il filg pers: Bap, eau nhe pchià incunter il cêl, & avant tai. Cun Hezra: Meis Dieu, eau m’ turpaig & sun confûs d’uzar, ô meis Dieu, la fatscha su vers tai: Perche nossas iniquitats sun fin su sur noss chio, è nossas cuolpas sun grondas, chi tendschen fin al cêl. Dal temp da noss Baps fin’[p. 47] hoz, eschens nus in gronda cuolpa: E per nossas inquitads eschens nus, noss Raigs, è noss Sacerdots, stats dats in ils mauns dals Raigs dals Pajais, per esser miss à fil da spada, manads in preschun, butinads & svergugniads: Sco appara al dy d’hoz. Per nossas iniquitats, ns ha Dieu miss avaunt per ün spejel da sia ira, à chi passa spær nus via. El ns ha dats da baiver quist’ova da tössi: (bittra) siond ch’ nu havains pchiâ incunter dad el. Ils velgs haun avaunt temp fabulâ, ch’inzacura VOLVPTAS & DOLOR, dalet & dulur vean gü dispitta tranter pêr, & chia qua lur differentia füt proponüda à Jupiter, nun veal quella deciss, mo bain liâ insembel cun ünna chadaina da diemant las parts chi eiran in dissidi, & unidas cun ün indissolubbel liam. Haun vlü quatras dar à d’inclêr chia la dulur sea ün cumpong inseparabbel dal dalet. Quist vain meritamaing applichiâ à scodün pchiâ, il qual ù cun sai imsembel, ù bain bod davo suls chalchongs maina dulur & calamitat, essendo liâ via da quella cun ünna ferma chadaina. Il pchiâ compli, parturescha la mort. Examinescha tai svess, sch’ tü nun seasch pür massa, stat ardat à ls dalets dal muond; Et sch’ tü t’ chattesch culpabbel, di: Ach! Quist es la cumpagnia dal dalet da mia curruotta chiarn, dal dalet da meis vauns ölgs, & da la superbia da mia vitta, il qual es il idel, à l’qual nhe taunt servi. Il chastiamaint da Dieu, quista stramantusa Lavinna, es ün früt da quella mala ragisch da noss pchieds; E jüstifichia süsura Dieu in seis jüdicci, dschond: Il Segner ha fat, nun dess huossa il Jüdisch da tuotta a la terra salvar jüstia? Schi; Tü (Dieu) esch jüst in tuot que ch’ins inscuntra: Perche tü hasch fat jüstamaing, mo nus havains procedü impiamaing. Jüstas & d’ vardat sun tias vias, Raig dals Sonchs., Schi; Segner Dieu omnipotaint, d’ vardat & jüsts sun teis jüdiccis. Celebral,

19*