Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/36

Da Wikisource.
22 L’istorgia dall cavalier Peter et da la bella Magullonia

4 dits da que mais, chi’ell vaiva giüro da s der da cunoschar a seis bab et mamma.

Co chia la bella Magulonia gnitt tar que grof et grofa a ruver chia ngissan la prüma dumengia tar ella.

Mu la damaun as vastitla cun quella vestimainta, chi’ella eira adüseda da purter in que spitoll, in quella chia que cavalier nun la vaiva cuntschüda, et piglliet litzentia dad ell, et giet dallungia tar que groff et grofa. Et ells la purtetan grand’hunur et l’arfs[ch]ettan miaivallmaing, perchia lla vseivan zuond gugient, et la fetan tschantar tar ells. Cumanzet quella spitollarin a tschantschar uschea: „La gratia dallg signur et signura, eug sun gnida tar vuss per s declarar ün miou sömi da quaista nott passada, co d metz chia possas [s] legrar et vivar in spraunza [f. 37b] Eug m ha insumgiada, chia noss salvadar Jessuss Christus ngiva tar me et mnaiva per ün maun ün bell juvan cavalier et dschett cun me: „Quais[t] ais quell medem,“chi’eu et lg signur et la signura havains usche devotamaing uro per ell, chia Diou maina novass d ell. Et eug nun he pudiou fer cun da main da ngir a s dir que, per chie eug se bain, chia d - essas gram[a]tius per caus(s)a da voss fillg, inparo craje tschert, chia vuss ngis in cuort temp a ll vair viff. Et per que s arouf eug, chia vuss vögllias piglier davent quellas vistimaintas nairas et lascher metar vistimaintas d algretia.“Cur chia que groff et grofa uditan que, schi fütan legiers, cun bain chia l eira dür et greiff da crair, chia que Petter vivess aunchia. Inparo, per far adachiar a quela spitolarin, schi cumandetane, chia dessan pigllier davent quella[s] vistamaintas nairas. Et ruvettan, chi’ella des ster a giantar cun ells. Mu in siou cour nun la daiva1 uschea. Per que dschettla, chi’ella vess da far a chies(s)a et ruvet chieramaing, chia des[s]an ngir la dumengia a tschantschar cun ella in quella bas(s)ellgia, chi’ella vaiva buna spraunza, chia Diou mness novas. Et ells imprumatetan dad ir.

Co chia la bella Magullonia gnitt davent da que groff et grofa et gnitt darchio tar siou chier Petter, chi la spetaiva cun granda algrretia, et ella dschet, co chia l’eira ida a maun.

(H)allura gnit la bella Magullonia tar que Petter, quell chi la spataiva cun allgretia. Et ella al radschunet, co chi l’eira ida a maun. Schi pis[s]ett ella da s far vastir, perchie ella savaiva, ch’i ngivan. [f. 38a] Et laschaiva fer vistimainta a que Petter et eir ad ella.

  1. d - eira?