Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/373

Da Wikisource.

Chronica rhetica 359

a mai, fetsch eir eug ad els, permur tü has perturbâ il Soinch da Dieu, dess perturbar a tai il Deis d’Israel; sün quai fo cità a la Dietta da Vorms Ano 521. è cumbain gni disvas da nun ir, per tema chi nun il vegna salvà il salv condütt jürà, sco fo fatt a Joan Huss è Jeronimo da Praga in Costanz, chi dschett el, ch’ l vögla sainza tema qua comparair, sün spranza da la defaisa Divina, eir scha touts ils Ziegels da la citta fossen dimunis, è Carolo V. incità d’ün scelerâ Cardinal, da rumper la fai jürada, respondet segond il ditt d’ün velg Raig Joanne da Francia, Cur è nun s’ chiattess fai é vardà in tuot il mond, schi stovess quell’esser pro ün Imperadur Christian, Ano 530 fo in plaina Dietta dils Princis dil Imperi in Augspurg, let gio la confessiun da sia cretta, con vusch ferma chi s’udiva in ün Palazi vicin, & a Car. V. crudetten las larmas, il articel chi tratteva davart la S. Tschaina, fo Ano 531 cun tal plæds declarà, cun il pan & il vin vain datt il Corp da Christi, a quels chi mangian [p. 69] (ciò degnamaing) in la S. Tschaina, & usche vain per tuot la Germania amo hoz in di, tant da Reformats co Lutherans Ducturs crett é mussà, l’es mort Lutherus d. 18. Febr Ano 546. in sia Patria in età da 63. ans lom è beadamaing.

Zvinglius, siond instradà dil Doct. Vittenbach in Basel, in il 29. an da sia ætà Ano 1516. ün on ant co Luthero, ha cumenzà a mossar a Glarona publicamaing, co ’l benefici da nossa spendranza proceda sulamaing da la satisfactiun da J. Christi, sainza merit human, & quai chi vain mussà davart la Messa, purgatori, Chiartas da perdun, sia tras inventiun humana è na or dil Pled da Dieu, il medem hal mussâ l’on sequent 517. ch’el es clamâ in Einsidlen, ingio l’Abbat, Conrad á Reichenberg, cur il leiven far leier Messa, sa scüseiva uschè, scha Christus es in l’hostia vairamaing presaint, sun eug indeng dil vair & amo plü, dil offerir é mangiar, è scha ’l nun es, væ a mai, chi presaint al pövel pan, a far adorar per ün Dieu, sün quai fol clamà in Turi, in Ano, 519. 1. Jan. sün qual di el fo Ano 487. nad, predgià con aplaschair general l’istessa dottrina & cun scriver, dispittar, quella defais, quatras l’es rasad’our in blers lous dala Christantà, fin ch’ l Ano. 531. d. 11. Oct. in la guerra tanter ils Tiguriners è Cantuns Papists, ingio ch’ l per Offici stoveiv’esser presaint, sper Cappel restet mort. Ils Articels da sia Doctrina sot nom dala Confessiun Helvetica fon publicats An 1566 & da tots ils Reformats da Sviz è Rhetia con lur confoderats, sco eir l’on sequent 567. da las Baselgias da Scotia, Polonia, [p. 70] Hungaria è plüs totalmaing approbà.

Siond id’oura la fama in la Rhetia vicina, co chia Zvinglio scoverna or dil Plæd da Dieu, chi eira lura incontschaint, tant errurs da la Baselgia Romana introdüts cunter quel, bramêvan blers plü clera informatiun da