Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/411

Da Wikisource.

Canzuns spirituælas davart Cristo Gesu 397

Schi füs bain felice creatüra,
Chi vives bsœgnus d’ ta grazia spüra
Mà eir saimper fich containt,
40 Aviand te saimpr’ardaint.

Gesu! fons la chiossa ponderusa;
Chia in crusch est mort per nus,
Stand allò con tscheira dolorusa,
Tuot plajô, per esser Spus
45 Da rebels, plains d’ pchiôs ed ingüstia,
E con quels in Crusch fæst üna lia,
D’Esser Hom, Marit e Spus:
[p. 245] Ah Misteri ponderus!

Nossas ormas sun da te spendrædas,
50 Per possær aint. in tieu sain,
Ellas vegnan lò tiers consecrædas
Con tieu saung, ch’ais il vair pain,
Ch’ellas sajan Spusas benedidas,
Con te, in tieu cour zuond stret unidas,
55 Chi paun lò in que chær flaung
S’ nodriær our da tieu saung.

O Marit! ô chiô! ô Spus! ô Segner!
Guarda giò sur nus povrets!
Vœgliast tü nos’ cours in teis maūs tegner,
60 E fó chia tuot’ nos’ dallets
Saimper sajan in tieu saung e nattas,
A ti sü l’ chiô, dœs, mauns, flaung, peis, fattas,
Ah! que füs noebels dallets,
Per nus ch’essens taunt povrets!

[p. 266] Gesu sulet ais nos ogget.
Gesu ais nos ogget,
Possand nus sün sieu pet,

Sulet quel ans containta,
Noss’orma fich s’alguainta.
5 Vers el con grand amur,
Chia podains confessær,
Ch’El ais nos chær Pastur,
Amand chi s’ fó amær.