Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/430

Da Wikisource.
416 Giovanni Battista Frizzoni

[p. 7] PART I.

El vain a raspær nò ils Agnels in Bratsch, e vain a’ ls piglær in sain. Ma chi ais quel Pastur, chi tratta taunt bain seis Agnels? Scha nus fains attenziun sün la conessiun cha quaists plæds da nos Test haun con ils plæds antecedaints, schi chattains la chossa clæramaing decisa, cioè cha Esaja træs quel nun inclêgia alchün oter, cò il Messia, il Salvæder del Muond, il quæl, nus suot il nouv Testamaint, avains la grazia, e l’allegrezza da nomnær Gesu Cristo nos Segner. Il medem Profet Esaja nel terz vers da quaist Capitel da nos Test, hò profetizò la vgnüda del Precursur del Messia, cun ils seguaints plæds: Cò ais üna vusch da d’ün chi brægia, chœntschè nel desert la via del Segner; drizzè træs il lœ suldaun la stræda a nos Dieu: Quaists istess plæds sun citôs dals quater Evangelists, con l’espressa testimoniaunza, cha quels trattan davart Giovanni Battista: subito hò Esaja profetizò davart la vgnüda del Messia, dschand: La Gloria del segner vain a s’ manifestær, ed ogni charn vain à la vair, perche la Buochia del Segner hò favlô. Pü oltra attesta il S. Spiert davart il Messia — Mera! il Segner Dieu vain a gnir contr’al ferm, e sieu Bratsch vain a’ l signoreggær: Mêra! sia Mercede ais con El, e sia ouvra ais avaunt sia fatscha: El vain a paschantær sia scossa a guisa [p. 8] da Pastur: El vain a raspær nò ils Agnels in Bratsch, e vain a’ ls piglær in Sain. Uschea decida dimæna la conessiun cha nos Test hò con las chossas antedaintas, cha quel Pastur chi taunta chüra hò da seis Agnels, saja sgür e cert il Messia, Gesu Cristo nos Salvæder. Ma quæls sun quels vintüraivels Agnels, chi da Gesu sun usche bain trattôs? Quels sun, in genere, tuots seis vairs crettaivels, vairs members da sia Baselgia; perche quels cha Gesu, nell Evangêli da s. Giovanni cap. 21. nel v. 15. clamma seis Agnels; nomna El nel vers 16. dell’istess capitel, sias Nuorsas. Ma perche nomna Gesu ils crettaivels, seis Agnels? per fær cognuoscher con quella similitudine, lur vairs caratters: essendo Agnels natüræls, sun creatürettas nâ malignas, mà sincêras; nà superbas, ma bandusas; nà iracondas, ma paschaivlas; nà offensivas, ma pazchaintas; nà renitentas, ma dociles, chi s’arrendan ad udir la vusch da lur Pastur, per il seguitær — uschea nomnand Gesu Cristo, Agnels, seis crettaivels, voul El dær ad inclêr ch’els hægian appunto quellas qualitæds, chi ad El taunt plæschen.

Ma s’ pò eir dir cha Gesu træs seis Agnels, inclêgia eir in spezie ils pitschens Infaunts; quels sun sumgiaunts ad Agnels, na solum in riguardo a lur tenera etæd, dimpersè eir quanto a lur simplicitæd e deblezzas; stante scò ils Agnels natüræls nun vezan lur prievels, nè haun [p. 9] alchüna forza da s’ retrær da quels, ed uschea facilmaing gnissan els privôs da lur vita, scha lur pastur nun avess zuond üna essatta chüra per els;