Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/433

Da Wikisource.

Il Glorius e felice stædi 419

ma cha sajan in salv in ün lœ sgür. Quæl ais quel, il quæl aviand ün prezius tesori chi fich grand pretsch al cuosta, nun il metta in salv in lœ sgür? Nun dess eir fær uschea nos benedieu Salvæder, cun seis chærs Agnels, chi al cuostan nâ ôr, ne argient, ma sieu prezius saung; nun dess El quels metter in salv, in ün lœ sgür? Ed innua ais quel lœ il pü sgür, oter cò in sieu Bratsch? Seis Agnels per causa del pretsh immenso cha’ l cuostan, e per causa della misteriusa amur, ch’El als porta, sun ad El ün Tesori, ed il Segner svessa disch, els sun a mi ün Tesori miss in salv, Esod. 19, 5. Malach. 4, 17. Peraque El ils raspa taunt gugend: quæl ais quel chi nun raspa gugend sia mercede? Ils Agnels del Segner, sun ad El la mercede della fadia da si’ orma; appunto perque ils raspa el træs grandas misericordias. Esaj. 54, 7. E sun ad el taunt ammabels scò Gilgias; peraque sia Baselgia, da d’el attesta, dschand: mieu Amich ais jeu giò in sieu hüert, tiers las Æras dellas Spezchas, per clêr aint Gilgias. Cant. 6, 2. Ah quant sgürs sun [p. 14] tæls vintüraivels Agnels in il Bratsch da Gesu! Scha qualchün ils voless trær our da quel Bratsch, stuess el al prüm vaindscher quel chi ils tegna in Bratsch; ma innua ais quella potenza chi possa vaindscher l’Omnipotaint? e quel ais Gesu, stante El ais il Dieu ferm. Esaj. 9, 5. Udi cò cha Gesu svessa, in quaist reguard, s’esprima dschand: Eau dum a mias nuorsas la vita eterna, e mæ in eternum bricha, nun vegnen ellas a perir, ed üngün nun vain allas sdrappær da mieu maun; meis Bap chi m’illas hò dædas, ais pü grand co tuots: ed üngün nun las pò sdrapær dal maun da meis Bap. Joh. 10, 28. 29. E subito disch Gesu, nel vers 30. Eau e’ l Bap essens ün. — O felices Agnels, chi sun in tæl lœ sgür, miss in salv, cioè in Bratsch a Gesu! Ma a vain dit auncha da pü, cioè ch’El ils vœglia eir piglær in sieu sain; e quaistas espressiuns (scò gia dit di sopra) esprimman las müravgliusas ammabilezzas da sia preziusa benignitæd, ch’el voul üsær con quels Agnels ch’el hò in sieu Bratsch. El s’ils voul piglær daffat in sieu sain. Scodün Agnè nel sain del Segner Gesu, hò ün soprangelico Caracter, cioè üna Gloria soprangelico Caracter, cioè üna Gloria soprangelica; da quel Agnè chi stò in sain a Gesu, s’ pò bain dir, el ais bger pü ôt, e Glorius cò’ ls Aungels; el hò ün nom bger pü nœbel cò ’ls Aungels: perche a quæl dels Aungels hò il Segner mæ dit, da’ l piglær in sieu Bratsch, e’ l metter in sieu sain? Ah, che [p. 15] müravgliusa Gloria! ad esser in sain da quel chi àis la Gloria del Segner, la splendur della Gloria da Dieu; il Segner della Gloria; ad esser in il sain da quel ch’ais nel sain del Bap! Ah! Gloria! Ah! Delizias! Quels Agnels plains del grass del sain del Segner; bavrantôs con il flüm da seis dallets, al dian: Tiers te ais la fontauna della vita; træs tia glüsch, vzains nus la glüsch,

27*