Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/443

Da Wikisource.

La Præsenzia etc. 429

sapientia & da tout cunfüert, a mi il spiert da cognuoschenscha da podair rimer ils abyss da sia benignitet vers nus, & lingua viva sias salüdaivlas vardets allas a mi confidedas oarmas virtüdaivelmaing per insinuer & imprimir; per chia occorrind chia ngind ünzachi da nus ferieu da sieu maun, schi ch’el hagia balsam promt a tela plegia; ch’el cun pazienzia a s’ suottametta al maun da quel just e bening Bap, sco tuochia a fidels infaunts renaschieus tres JESUM CHRISTUM noass Segnier, Amen.

PART. I.

La prima vardet in noass Text contngida ais: chia ingiün cas da disfortüna possa in quaista vita ad ingiün incontrer sainza û inmission û permission del omnipotaint, chieis il creatôr da Jacob il spendreder d’Israël. Quella s’ verifichia in l’assecurazion del Segnier svess fatta, chi disch in [p. 8] ogni discrimen saia da fö û d’ova schi ch’el vöglia esser cun il periclitante; onde chie necessariamaing seque chia üngiün da dits accidaints possen accader sainza sia divina völgia. Quandernô quellas expressions da privels in ova & föe non denoteschan tant las calamitets chi da dits duos elemaints specifice paun arriver; co generelmaing ogni disfortüna improvisa & chi consüma chi in quella crouda: sco da quist ’ns assecurescha la maniera da tschantscher symbolica als poevels del oriaint & eir als sancts scriptuors vsiteda. Vschea voliand il sanct Prophet David ingrazchier il omnipotaint per la liberazion our d’ suot ils inimichs, dschaiv el, ch’el havess tenschieu il maun our dal uteza, & il tratt our d’ grandas ovas 2. Sam. XXII. 17. Ps. XVIII. 17. & otralgiur planschand sias miserias dschaiv’el: chia ’l Segnier l’haveß miß sun la prova sco s’ metta il argent, l’il haveß manô in ün latsch, & miß üna strenschadüra intuorn seis flauncs condüt in föe et ovas Ps. LXVI. 12. 1 Il chie es praticulermaing eir in noass Text d’intler, il intento del quel ais d’assecurer la Baselgia transporteda in Babylon ch’ella sarò indubitamaing retornanteda in Canaan non obstande tuots impedimaints e privels chi podessen ngir miss jn streda, tenor quaist our dèl inter contextu s’ manifes(i)[t]a & maximamaing our del v. 5. 6. 7. cur el disch: Eau völg fer ngir tieu sem dal levant, eau t’ völg rasper dal ponent: eau dirò al Septentrion, dâ; & al mezdi, non scumander, maina no mieus filgs da lontaun, & mias filgias dal extremitet della terra, tuot quels chi s’ clamen da mieu nom q. a. mieu pövel Israel. Que chi huossa ans vain declaro gene(n)[r]elmaing, stova necessariamaing havair certezza comprobeda eir in ogni casu speciale; dil chie nell’ podains ster in dubi saia chia dimanden il saun intellet per cussailg o vero la divina

  1. Vid. Job. XV: 34. Ps. XXXII: 6. Ps. CXXIV: 4, 5. Ps. CXLIV: 7. Esaj. XXVIII: 17. Thren. III: 54. Ezech. XV: 6, 7.