Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/497

Da Wikisource.

CHIANZUN SÜN LA FIN DELL ANN 1797.

(Ineditum nach Ms. Rod.)

[f. 7b] Il temp ais qui darchio arrivô,
Quîst ann avains gia passanto,
Giudand in quell grand allegria.
Via tuot noassa cumpagnia!

5 Havains agieu fich grand dalett
In quist chier ann nonaunta sett,
Que ans ais i(das)[eu] fich bain a maun:
Viva noas tramegl Plantaun!

A noas bums juvans, in vardat,
10 Ingratzchians cun sinceritæd
Per lur buntæd vers nus üseda
Ed amicizia a nus demonstreda.

[f. 8a] Chie ais pü bell co armonia
In ün’intera cumpagnia?
15 Ach quella fütt perfetta, indrett,
Nel passo ann nonaunta sett.

Da tuot noas cour vulains giavüscher,
Chia tel’unium poassa dürer,
Chia poassens saimper saglir e sutter
20 Et cun dalett noas temp passanter.

Dal sgiür, infina chia vivains,
Nuns giarò me our d noas imaints
L plaschair ed inozaint dalett,
Giudieus nell ann nonaunta sett.

25 Quist ann ans restarò remarcabel
Ed adüna eir agreabel,
Ans impissant, quaunt bain a maun
Chi’ ais ieu a noas tramegl Plantaun.

31*