Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/61

Da Wikisource.

Alchiünas Bellas et Nüzaivlas Histoargias 47

Milo et Titormus, duos zuond ferms hommens.

XXI.

Milo Crotoniates eis sto ün zuond ferm hom, chi nun ho hagieu da sieu temp üngiün à sieu inguel peer. Cura chi’ el staiva sün peis sün üna maisa strichieda cun oeli, cun peis nüds, schi nul ho üngiüna persuna pudieu muanter davent da que lœ. Quel pudaiva purter ün [f. 28b] bouf inter, ir(s) sgiarvitschs sainza trer il flet, et alhura cun ün puong il cuper et mazer et eir in ün di sulet il maglier. Quel liaiva intuorn il chio ün liam groas, et alhura tgnaiv’el il fled, infina chia las avainas dal chio gnivan plainas d’saung, ’s scuflaiven sü da tel soart, chia ls liams ’s tschunchiaiven sainza chi’ el ils tuchies culs mauns. El standaiva our sieu maun, ù la palma dal maun et tgnaiva ls daints uschea sten insemmel, chia üngiünna persuna nun pudaiva l’ün da l’otar ls spartir, bgier main ls voalver aint, niaunchia il marmulin. Cun quist Milone ho üna gieda fat à bütter gio ün pestar, Titormus anomno, et il vandschet. Quist Titormus üna otra vouta uzet üna granda pedruna infin à snuolg, zieva la pigliet el poch à poch sün las arains, et la purtet meza miglia daloentsch. Et pero Milo nun la pudaiva niaunchia muanter quista peidra. Zieva eis quist Titormus ieu tar sieu troep d’muaglia, chi’ el chiüraiva, et ho clapo il pü grand et ferm tor, chi eira in que troep, per ün p[e] et l’ho tgnieu sald’üschea sten, chia, schabe chi’ el füs [f. 29a] gugiend currieu, nun’s ho el pero pudieu muanter. Cura chia Milo vset que, schi dschet el dad’oth: O Jupiter, ns hest tü foarza tramis ün oter Herculem in il muond? Mo Milo, siand gnieu velg, ho vulieu fendar cun ls mauns ün grand boes-ch da eglas; ma perchie chi’ el havaiva pers sas foarzas, eis el aresto culs mauns aint in las fessas u [s]falizas appendieu, et eis gnieu maglio dals luffs.

Davart la chiesta Lucretia.

XXII.

In Italia haun avaunt temp evdo ünzachie poevels, chi gniven anomnos Rutuli, ilsquels faiven guerra cun Turno incunter Aeneam. Quists Rutuli haun possedieu üna cited, chi gniva nomneda Ardea, zuond richia et pompusa cun superbis palazs. Regnand dimena da les temp à Roma Tarquinius Superbus et haviand el zarto cun sa luxuria squasi tuots ils cittadins Romauns, ’s ho el ispio no ün cussalg, et ho conclus da büttiner la cited Ardeam, aciochia seis subjets et ils cittadins da Roma pudessen darchio tuots ’s arichianter. Quist [f. 29a] cussalg eis gnieu cumanzo et miss in effet, mo à nul eis ariuschieu, sco chia d havessen vulieu. Et peraque schi ’s pigliettane avaunt da assedier la cited d’Ardeam. Mo a dvantet chia in quist assedi ün cittadin da Collatia (quist eira üna cited bain daloentsch