Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/64

Da Wikisource.
50 Alchiünas Bellas et Nüzaivlas Histoargias

bel temp zupeda, chia niaunchia Sophronia svessa nun pissaiva oter, co chia Gysippus füs seis dret marit. Ma ünzacura gnit Titus clamo à Roma, alhura schi stuet la furberta gnir à gliüsch; fet dimena Titus rasper insemel il cussalg dad Athen et ils paraints da Sophronia, et ils aradschunet, co chi’el füs dvanto il marit da Sophronia. Cura chia Sophronia sentit que, schi müdet la l’amur, chi’ella purtaiva à Gysippo in ün pestiferus oedi. Mo ils Atheniensers sbandagietten Gysippum nüd dafat. Titus gnit à Roma cun sa Sophronia, inua chi’el gnit bainbod zieva burgermeister. Gysippus, s-chiatscho da sa Patria, gnit a Roma, inua chi’el indüret bgier. Üna gieda ’s preschantet el à Tito, ma daloentsch, chia Titus nul cuntschet. Inuonder [f. 32b] chi’el our d’desperaunza ’s fichiet ù zupet in üna chiavoargia, pissiand da murir aco ù d’fam ù d’fraid. Inque chia l sto co zuppo, gnitten d’noat duos schaschins, chi havaiven ivulo ünzachie butin avaunt la chiavoargia et, siand chia nun ’s savaiven accurder in partir l’ivoel, schi vo l’ün, chi havaiva nom Publius Ambustus, et maza l’oter. La damaun füt il moart chiatto avaunt la foura, et poch daloentsch eir Gysippus. Gysippus, taunt co sch’el füs l’authur da quista mazacra, füt dalungia lio et mis in preschun et, gniand dumando dal fat, schi nun schnajet el, mo cufesset, chi’el haves fat que homicidi, aciochia el pudes murir et gnir taunt pü bod larg da sa misiergia. Gysippus füt mno sün la chiesa dal cussalg avaunt il burgamaister Marcum Varronem, et dumando da tuottas las circumstantias da quist fat. Inque d’mez cuntschet Titus, chi eira schanto traunter quels cusgliêrs, sieu fideil amich Gysippum, alvet sü da sieu lœ et clamet dad ot, chia que pouver fulaster füs inno(c)[z]aint, chia nul hegia el commiss que homicidi. Gysippus loscunter [f. 33a] aruaiva al cussalg, chia nun dessen crair que, perchie chia l füs el il vair authur da que homicidi. Sün quist fat ’s smiravgliaiva il senat, et nun savaiva, chie chiosses nouvas chia quist füs. Inaque d’mez eira eir preschaint il vair authur dal homicidi, Publius Ambustus, ilquel, commuanto da sia egna conscientia, gnit da sesvessa avaunt Varronem, il giüdisch, et l’informet net et s-chiettamaing dal fat et da tuot las circumstantias. Inuonder chia Titus et Gysippus nun gnitten sulettamaing absolvieus, mo per amur da quists duos fidels amichs füt all’duno la vitta ad Ambusto. Zieva ho Titus do et compartieu à Gysippo mez sieu patrimoni et l’det eir sa egna sour Fulvia per duonna.

Nota:

Ün fidel amich eis sur tuot, surpassa tuot, et cun ün tel nun po üngiün, or, argient, pedras pretiusas gnir cungalo, ma tels amichs sun rers.