Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/66

Da Wikisource.
52 Alchiünas Bellas et Nüzaivlas Histoargias

commuantaiva tiers l’amur. Inque d’mez nun eira üngiün, chi as-chiet fer l’amur à Psyche. Et uschea staiva dimena ella co sainza otra travaglia. Sur loeng, taunt quista nova Venus co seis gienituors fütten dal buonder commuantos da dumander al Oraculum, scha Psyche nun gniva ünzacura a s marider et, scha ella ’s maridaiva, chie hom chi’ella gniva à piglier? Quist Oraculum, chi nun eira oter co üna imegna in ün taimpel dals pajauns, tres laquela l’diavel respundaiva ad aquels, chi vulaiven savair chiosses chi havaiven da gnir; et da quists Oraculums eiran bgiers tiers ils pajauns aunz la vgnüda da Christi in chiarn. Respundet al bab da quista bella Psyche, chi’el daiva mner sa figla sün ün grand spalm et la lascher lo, perchie chi’el nun hegia da spetter üngiün (z)[dsch]endar terreng da saung humaun mo ün dal tschel. Uschea füt la bella Psyche tratta aint da seis gienituors cun vestimaintas da doeli, mneda sün ün ot spalm, et aco da tuots abanduneda. Dalungia gnit üna quaida et fras-chia oretta dalla saira, chi alvantet plaun plaun Psyche et la mnet par l’aër loentsch, [f. 35a] et la mattet u laschet gio in üna zuond deletaivla et allegrusa vardüra. A nulla stet loeng aco, chi’ella vset poch da loentsch da se ün ourdvart tuot moed bel Palaz dal Rag, fabrichio da spür marmel et iffito cun bgier or, argient et peidras pretiusas zuond pampusamaing. Ella ’s approsmet tar quist Palaz, giet aint, et nun vset üngiün, ma udit bgierras vuschs chi dschaiven: Sajest la bainvgnida Psyche. Tuot que chia tü vezast et chiattast aco, eis tieu et oda tiers a ti. Et nus invisibels eschens eir pinos per at servir. Schainta t gio, baiva et mangia et t’arfras-chia. Dalungia füt aco miss gio tuaglia et purto sü la maisa plaina d’spaisas et tratts da Rag. Psyche nun vsaiva üngiün, ma udiva alhura üna zuond dutscha musica da tuotta soart instrumaints et vuschs, chia paraiva la musica dals Aungiels, et la gniva servieu dal tuot abundauntamaing, da que chi’ella savaiva me giavüscher. Vers la saira ’s mattet ella gio à repos[s]er in ün lam bell lett, chi eira pino alo. Ve, dalungia la gnit aco sieu spus, chi l’eira impromis dals Dex, ilquel ella in principi tmet ün po, perchie chi’ella nun vsaiva, co chi’el eira, adas-chiür, et pero sa muglier. Durand quista granda allegria et felicited, laquela [f. 35b] fes inamurer las peidras, à taschair la glieud, da la natüra svessa inclineda alla amur, laquela chia Psyche in sieu divin Palaz giudaiva et havaiva cun sieu spus, quel chi’ella pero nun cuntschaiva, siand chia aunz co chia gnis di adüna ’s spartival dad ella. Dvantet üna noat, chia el dschett à sa chiarischma Psyche: Ma chiarischma, ad eis bod ardaint il temp, chia tias duos sruors vegnen a t visiter. Et peraque guarda, chia tü nun tschauntschest cun ellas, perchie, scha tü fest que, schi vainst à cruder in l’extrema misiergia et ruina. Psyche l’imprumatet, chia nulla vuless fer que; chia la vules taschair. Et uschea ’s partit sieu spus dad’ella intuorn l’alva darchio, suainter