Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/70

Da Wikisource.
56 Alchiünas Bellas et Nüzaivlas Histoargias

Vaun par la via, chi vulaiva il narr. Inaque, dimena chia vaun inavaunt, arivane in ün lœ, inu’chi ’s tgnaiven sü ils schaschins. Vegnen clapos et condannos alla moart. Il scoart intraunter quists aruet, chia l’dunessen la vitta, perchie chia el füs gnieu surmno da seis frer narr. Il nar araspundet: Eau nun sun causa, mo meis frer, perchie, eis el uschea sabbi et scoart, sco chi’el paissa da esser, schi perchie ’s lasch’el surmner da me; füs el ieu par l’otra via, schi l’havessa eir eau stuieu ir zieva. Il jüdisch, haviand udieu la dispütta, det üna tel sentenzchia: Tü nar, nun hest vulieu tadler tieu frer sabbi, ne fer par sieu cussalg, et tü scoart (h)est ieu zieva il cussalg dal nar: ad esses dimena tuots 2 dengs da gnir mazos.

Nota:

Ils daletts dalla chiarn cussaglien suenz al’oarma rationela dad ir par la via dal pchio, et cotres croudane tuots duos in la perditiun et in l’infiern.

[f. 39b] Davart ün, chi savaiva dir à tuots, chie chia ’s impissaiven.

XXVIII.

Augustinus, ün duttur dalla baselgia, fo mentiun dad ün nar, chi ’s havaiva drizo sü ün theatrum ù palco sün üna publica faira, et clamaiva dad’ot: Gni no, gni no, chi’eau vœ dir ad iminchiün, chie chi’el ’s impaissa. Dalungia füt ün grandischem concuors da poevel, perchie iminchiün vulaiva gugiend udir, co chia que füs possibel à que hom da savair que. Siand dimena tuot que grand poevel comado gio, et chi spettaiva cun grand buonder, co chia l’fat gniva à passer et chie chi’el gniva a dir, cumanzet el à schbragir et dir dad’ot: Vili vultis emere, sed caro vendere: A vulais cumprer aint bun marchio, mo vender chier. Sün que tuot chi ’s matet ad arir, et stuetten cufesser, chi’el havess dit la vardet.

Nota:

La glieud sun curiusa da udir qualchiossa d’noef; bgiers odan pü gugiend minchiunarias, co il pled da Dieu; ls nars dian suenz la vardet biffunand.


[f. 40a] Duos Filys da Cosmi, Princip da Florenza, vegnen miserabelmaing par la vitta.

XXIX.

Cosmus, Princip da Florenza, havaiva duos filgs, chi giettan à chiatscha insemmel a chiavalg, et ls siand saglieu da traviers no üna levra, la detten ils chiauns zieva üna bella pezza infin chia la congiüsteten. Co dalungia gnit üna dispütta intraunter ils frars, l’chiaun da quel chi haves il prüm clapo la levra et l’amazeda. Perchie iminchiün vulaiva der quist lod a sieu chiaun. Et püstüd il velg, chi havaiva nom Johannes et eira ün Chiardinel,