Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/163

Da Wikisource.

Alchünas Rimas Romaunschas [II] 153


[p. 55] „„Sench hom““, replicha la adoloreda,
„„Respet tieu dir, ma non rest consoleda:
Mieu figl hè pers,
E l’Univers
25 Non pò, me pü, am der que ch’eau he pers!

Dieu ’l cour da mamma memma bain cognuoscha—
E me vess El miss quel in taunt anguoscha —:
Ad Abraham
Fet el il clam,
30 Sarah vess dit: mieu Dieu, eau memma l’am.““


[p. 59] Als romaunschs ladins.

Romaunsch vain da „Roma“, ogn’ün pò chapir
Da Roma cur eira latina
La fertil mamma, in sieu parturir,
Parturit eir la lingua ladina.
5 E tet idiom, antic, a nus cher,
Verguogna füss bain da l’abanduner!

Un pövel estais tschantschaiva tel pled,
Nel temp nûa manchaiva scrittüra,
In alura avaiv’el vita e fled
10 Sieu tipo s’estend’in bgerrüra.
Mo a poch, a poch almain ais el gnieu,
Però tuot affat non e ’l auncha svanieu!

Impedin il svanir da nos pled matern,
Nossa chera e dutscha favella!
15 Non badain sch’ün fo da quella schern,
L’ais vegla, sonora e bella;
E cunbain l’ais uossa neglet linguach,
A nus tuots procur’el ün grand vantach —

[p. 60] Un romaunsch po ir in qualunque pajais
20 Cha la lingua da lò ais bod sia —
Quist ais argomaint da zuond grand pais!
„Co ’l romaunsch as chatta la via“.
El renda fazil il seri stüdgier
Dad oters linguachs, ch’ün voul s’ proprier.