Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/177

Da Wikisource.

Poesias compostas per l’ütil dellas scolas 167


Eu svol; e schi’ m fa plaschair
10 D’ir nell’aua, schi saia nodar.“
Üna sêrp non podêt taschair
Udind l’Oco tant as gloriar,

Ella il schêt: „Brav! non far
Il superbius, giacha non sast,
15 Né sco la quaglia chaminar,
Né sco l’aglia svolar, nell’ non hast.

Né la grazia, né la sveltêzza
Del delfin nel art da nodar.“
Lettur, non la blêrezza,
20 Ma la perfeziun sto ün prétschar.


[p. 43] Il Cundüttur e l’Uors.

Ün iuven, scha craiais,
Per viaggiar pajais
Dals patêrns munts ió gnit,
Vöglius d’as far profit.
5 Per cumpôgn el piglêt:
L’uors e rômus palet.

E cun allegra fatscha
La flötta e la flascha,
Ün saichêt sün la rain,
10 E panêts quasi plain,
E nel cor bler curascha,
Eran si’ equipascha.

[p. 44] Furtün’il fó amia
Alla pitschna fadia.
15 El fev’all’uors girar,
Ballar e tombolar.
La vöda buors’êu s’ dj,
In pacs dits fó rimplj.

El strada fônd ün dì
20 Vêrs uras da mêzdi
D’iraint fól surmanà
Nel prà ôt inerbà,
Per quiêt digerir
E lòm, fraisch là dormir.