Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/255

Da Wikisource.

Rimas 245

E mess e boscha ella srischa,
Devastaziun pertuot portand!

Il sun dels sains dalöntsch ün oda . . . .
15 Ahi la saetta uoss’ crodet!
Lo sper l’ovel la terra sboda,
Ruin ’immatsch’ad ogni tet.

Al ramadam della saetta,
Al straglüschir ed al tuner,
20 Al suschurer della tempesta
As masd’il sun del ot clucher.

[p. 58] Quel sun strasun ’in la valleda
E’ s volv ’al tschel sco ün lamaint:
„Dieu salva“disch el „la contreda
25 E chi ho vit’ed ais loaint!“

L’orizz’ais ferm. O la valleda
Svestida vain d’ mincha dun,
La famigliett’ais ruineda,
Las spias tschunchas a mantun!

30 Co tauntas spraunzas in mezz’ura
Il ferm orizzi involet,
O devasted’ais la cottüra
E sainza graun ün pover tet.

L’Etern chi duna e chi piglia
35 Avrò pisser per chi nun ho,
Avrò pisser per la famiglia
Cha la tempest’ho ruinò!

Casti (Tiefenkasten) 12. Lügl 1864.


[p. 74] Not d’inviern.

(Imitaziun da Lenau.)

Ün fraid zuond grand nel ajer regna
E naiv zuond düra chalch’il pê,
Dschiet’ais la barb’, il respir füma
Pür inavaunt con liber pè!

5 Solenn silenz’in la contreda!
La glün’argent’ils larschs del god,