Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/268

Da Wikisource.
258 Gian Fadri Caderas

Saron ’lur müts e cour e lira
E müt tieu vers e tieu chanter.

Addieu bels dis! Addieu bell’ora!
«Addieu!» dalöntsch eau od clamer,
15 Profuondamaing quaist dir m’accoura,
Sco d’ mort amih, salüd sincer!

[p. 94] II.

Partida est, tü randolina,
Ma pensla hest tü bandunò;
Chi so scha l’an chi vain, cherina,
20 Am chattarost tü co darchò?»

Il svoul tü drizzast vers contreda,
Chi nun ho fraid, inviern nun ho;
E con tieu poch est fortüneda,
Chi d’ pochs’ s containt’ais fortünò!

25 Tü tuornarost, cur Meg sorria
Darchò al tet, chi t’ais contschaint;
Eau seguitesch ta lungia via,
Invers la riva d’Oriaint.

Addieu! Addieu, ma bella, chera!
30 Con te mieu cour, l’impissamaint!
Pü spessa dvainta la tschiera
E grisch am guard’il firmamaint.

III.

Velò d’ tschier’apper’il di
E clera glüsch nu ’s muossa,
35 Sorrir üngün e sguard amih,
Solen silenzi d’ fossa.

[p. 95] La föglia secha chatsch’il vent,
La bos-cha ferm s’almainta;
Dalets e spraunzas sun davent;
40 Pü ’l pasturet nun chaunta!

O pü d’ün craunz ais sech e ruot
Pü d’ün liam as chatta;
Tuot passa vi, tuot croda, tuot
Il vegl, l’infaunt, la matta!