Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/373

Da Wikisource.

Las Strias, Superstiziun e fantasia 363

Cresc. Ach char signur! Quant sto eu l’ingraziar!

Güst. L’uman perciò sto tour seis spiert sco guida,
Chi animesch d redsch’il sensual!
Allura chatt’, el tschert, cha la sumbrivas
E visiuns non sun qua natüral.
Perche, tot que chi viv’a qui sün terra,
Ais sottapost als uordens natürals,
E la natür’admetta be natüra
E non conceda uordens specials.

Cresc. Os char signur! Co füt eu fortünada,
Da’ m conversar con el, per tour cussaigl.
Ilz ögls am sun averts e las uraglias,
E tot meis senns resaintan uoss’il sbagl.
Con dret dschaiv’il Semit dals idolaters,
Que ch’ün po declerar sün tschert umans:
Els han uraglias ögls e nas e bocca;
Els han lur members tots, ils peis e’ ls mans;
E pür, dschaiv’el, non vezzan e non auden,
Non palpan, non savuran e non van.
Schi blers e blers amo sun in s-chürdüna
E crajan e’ s contuorblan bon nardà,
Intemorids dal s-chür e da lur glüna,
Non tscherchan la raschun, ne la vardà.

Güst. Eu sun persvas, cha l’ignoranza craja,
E cha pür massa gross’ais la s-chürdüm;
Però plan plan ans vain la prümavaira,
E dal solai svanisch eir il striögn.

Cresc. Oh char signur’quant füss eu obliada
Per seis disturb’e tot seis declerar;
Ma manc Per’ ch’eu podess avond’am externar;
Ma manc, ils mezs e svessa la favella,
Perque giavüsch da cour, ch’el am conceda
Dal dar ün bütsch sü’ l man per l’ingraziar.

Güst. Non fa da bsögn tants complimaints, ma giuvna;
Eu he quatras be fat ün meis dovair.
Per m’inoltrar, scha pür giavüsch allura
Da far contschaint pertot l’errur e’ l crair.