Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/376

Da Wikisource.
366 Caspar Bardola

Crist. Eu he udi dals vegls a raquintar
Da teis talents e tantas tas bravüras,
Las qualas fin tot uossa fan favlar.

Hans. Eu veiv’ün a, b, c, que er’avonda
Per mai, a tgnair in teista tants custabs;
Eu invlideiv’ils noms mincha secunda,
Ma Lanz güdeva saimper our dals latschs,
Ch’üngün s’inacorscheiva gnanc’ün tach.
Ün di pero nus feivan quint a teista,
Füt domandà: „Quant fa ün pro’ mo ün“?
Hans promt det al magister in reposta:
„Que ais e reista ün ed amo ün“!
Ha bravo, vet que nom, e tot rieiva, —
Be Lanz füt displaschant e non riet;
Da qua invia steiv’eu e sezeiva
Superb’, ma sainza plü flippir ün pled.
Cur il magister dscheiva ün’istoria,
E ch’eu doveiva al quintar davò,
Schi comanzeiv’eu pro la fid da quella;
Perche ’l principi veiv’eu invlidà,
Aha! dscheiv’el es quà darcheu, tschavat,
Con teis leiv senn; rafüd’e nov far pled.
Ün di dafatt’am det el ’na laschiva’
Am dschand: „Tü teis ta vöda, tamberlan“!
Ed eu, surprais dals noms, cha tot rieiva,
V’ lett am s-chüsar ed al spordschet il man.
Allura gnit el grit, ed in sa furia
Dschet el a Lanz: „Pür güd’a quel tschavat.“
E Lanz lasur’adüna respondeiva
Per amenduos, uschè cha’ l spass finit.

Crist. Allura sta que bain, recognoschentscha!

Hans. A Lanz, a meis patrun, sun eu fidel
Fintant ch’eu he il flà, e la scienza
Vögl eu mossar, cha Hans ais saimper quel.

Crist. Schi, di’ m dimen’uoss, eir, a che ün scopo,
Cha tü’ t perderschas per ir our dal mond?