Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/387

Da Wikisource.

Las Strias, Superstiziun e fantasia 377

E quellas cleritads, chi d’orbs sun vissas,
Non ais que d’üna glüm la replendur.
(posa.)
Co v’ lais pretender d’autra creatüra,
Siand l’uman con tot il seis progress,
Mai non scovrit il velo del venturo;
O fantasi’, o narr ais teis process.
(posa.)
Guardai ils animals in millièra;
Tots stan d’origin nan sün quel s-chalin,
Sainz’intellet, ne art in tot lur sfèra,
Üngün progress, perciò nell’ingiavin.
(posa.)
Umans serains non tuorblan las s-chürezzas,
Sco fan talüns eistruss in vanitads,
Ma tscherchan con l’inclet a sai clerezzas,
Mütschind errurs e sequitand vardads;
Perche terribel ais l’uman con vizis,
Terribel quel ardatt a sas paschiuns;
Pero il plü terribel dels schnuizzis
Ais quel confus da superstiziuns.
(Güst alterà banduna.)

Crist. Il spiert del letterat survez’adüna
Las fablas, cha fanatics han rasà.
El sà usche concis pro ogni üna
Da separàr, ingio chi ais nardà,
Siand seis flegma stàbil as adatta
A perscrutàr la basis d’ün problem;
Nell’ superfici l’hom mai non tschavatta,
Sco soula far il sexo feminin.

Paulina. Oh, ignoranza!

Corina.

Oh superstiziun!


Paulina Corina.
A che disgust ans mainas, tü leiv senn

A mütschantar ün hom plain cognoschentscha,
Dal qual s’ podeiv’avair instrucziun
Sur tot ils rams del art, della scienzià,
Con tals raquints antics, privs da raschun.