Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/423

Da Wikisource.

L’Epiphania u l’appariziun 413

Con si’ eleganza — a nus per servir,
Laschand qua girar tant ils plats co il vin,
A nossa surprais’a tenor — la vegldüm
Sco sch’el cognoschess o voless qua mossar,
1185 Con quell’„etiquette“ün seis honorar.
Finida la tschain’e passa l’oraziun,
Segond ch’ais nos ritus, nos far e costüm,
Det uossa principi ün lung conversar,
Chi tard nella saira savet traccegiar,
1190 Essendo l’uster ün hom fich eloquent,
Versa in rotina, sco pür in tallent.
Usche, cha pür tard a’ ns rendettan al let,
Nel qual nus quetads dormenzettan subit;
Ma mera! La not insömgiettan tots trais
1195 Preziss medem sömi, sco’ ns fettan palais,
Pertant sur la chosa, sur l’esser e’ l far
Preziss il medem — qua divin comandar.
Ün angel favleva con nus aint il sön
Dschand: „Segua las vias previssas nel tschel;
1200 Fa pür propaganda — l’algrezia chattà,
Requinta al mond, tot que viss ed udì,
Ma pens’e refletta — da non retuornar
A Jebus pro’ l raig.“„Quist guard’e non far!“—
Surprais dall’algrezi a cotal visiun
1205 Alvettan tots trais nus, svagliads our dal sön
In stanz’a’ ns cusgliand, co nus hajan da far.
Quist ais ün comand, cha stovain sequitar
Dschet spert qua frar Chaspar, sainz’oter pensar;
Il tschel qua comanda, il tschel nus seguin,
1210 Dal tschel tot dependa, il tschel benedin!
Co, dessan nus simpels umans dubitar?
Las vias del Segner, Seis plans e Seis far!
Sün que exclamettan eir nus promt con el,
„Sco vair a Diou viv’obedin nus al tschel!“
1215 Minch’ün da nus’ veiva fingià calculà
Nel cour in silenzio — da non tuornar plü
Pro’ l raig, dit canaglia, dal vegl polizist;
Dal qual nus vezzettan, ch’el ais ün ingüst,
Superbi, malign, traditur e furbaz, —
1220 Pertot con intrigues, ingian e con latschs.