Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/455

Da Wikisource.

Il Curunel e las tratschoulas da Deta Petz 445


O tü pover infaunt, schi infaunt a’ t di, ed auncha ün bain innozaint.

A ta Nina discht queco, a ta Nina cha tü sest fich bain cha ’l Segner l’hò s-chafida cha in tuot, schi in tout, vezla pü dalöntsch cu quasi tuots ils oters?

Sapchast mieu bluord Curunel, cha aunz 8 dis Nina Salis, sainza avair bsögn da tas confidenzas, dscharò al bel offiziel Gudench da Salis, chi chi ais quella Signurina chi ho la fortüna dal plaschair.

Ma que cha vögl güst eir a’ t’ vair dit, digia cha l’ocasiun am pera adatteda, sapchast cha absolutamaing nun vulains üna misaliaunza in nossa famiglia.

Nus essans „Salis“e Salis pür saung, ed eir scha sco bgers oters Salis, nun ans scrivains „da Salis“, schi essans nobels a pêr da quels.

Nus essans richs, e vulains cha quella cha tü ’ns mainast in chesa nun saja üna murdida, ma surtuot ch’ella saja da buna famiglia e almain vschina da Cumön.

Que füss fich bel, scha quel chi craja d’esser ün di „Curunel“s’inamuress in qualche fulastera partensra, tavoschra ù tschalovra, sco pür mema and avains uossa bgerras in vschinauncha, e parfin ün per d’ellas perche cha nun sun güsta tridas, e haun êgna chesa, suos-chan as crair d’esser qualchosa.

Uossa glivra dalun, dschet duona Chatrina, melnüzza, noscha laungia chi taglia e foura, cur cha tü comainzast nun sest pü glivrer, e saimper dest adöss allas fulasteras, chi sun brevas, onestas e degnas da stima, a pêr dellas vschinas, bè cha tü sapchast.

E eir Gudench hò uossa l’etêd e güdizi avuonda per savair quela ch’el hò da tscherner, per al render fortüno, sco eir a nus, per mè bè ch’ella saja breva e buna, e d’üna famiglia sainza macla, l’arvscharo sco üna chera, ameda figlia.

E tü cher figl, taidla la mamma e lascha uossa d’ vart quels cudeschs cha tü vest ogni damaun a ler sün lobgia, e cha tü dist chi sun fats per imprender a fer la guerra, il pü grand flagè dell’umanited.

Fo la damaun qualche spassageda a vair noss bel god, e ’ls contuorns da nossa Schlarina, chi sun uschè bels e dalettaivels da quaista stagiun e rendaron darchò viva tia amur per la patria.

O amo figl lascha d’ vart quellas ideas da guerra e bataglias e sto cun nus per saimper, tü sest cha tü est per nus la felicited, la vita, il tuot, o nun ans lascher al abandun, tü sest bain cha scha tü partast, schi cha bain spert murins tuots trais da fadia e d’increschentüna.

Que ha tü ’l dist ais fich bain dit, e ’m comova, dschet Maschel Jannet, trand sü üna dobla praisa, ma tuot que cha tü e Nina dschais e