Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/480

Da Wikisource.
470 Giovanni Mathis

Disfortüneda, povra disfortüneda ch’eau sun, dschet ella finelmaing, as büttand cun la fatscha sü’ l let da Gudench e scufondand dad ota vusch.

E Nina nun cridaiva perche cha Gudench avaiva tschernieu Deta per sa compagna, perche quella l’eira saimper stéda simpatica e chera.

Nina cridaiva da rabgia, da nun s’avair inacurschida cha Gudench amaiva Deta, e da nun l’avair ella cussglo e dit cha Deta füss quella chi’ l convgniss il megl, e da nun l’avair propost eir quella, sco tauntas otras.

Ma surtuot cridaivla da fadia e da displaschair, siand sgüra cha da allur’invi duonna Chatrina, ma surtuot il Sar patrun la minchunessan bain suvenz, in la dschand:

Tü chi dist saimper cha’ l Segner t’ho schafida cha in tuot vezzast pü dalöntsch cu’ ls oters, in quaist affer nun hest vis zist dal vivaunt Dieu pü chi nus.

Tü chi dschaivast cha absolutamaing nun voust ch’üngün cu tü suletta as masda per al tschercher ün bun partieu (e bain inclet üna Signura) nun hest savieu drizzer our güst unguotta.

Ma il pês (as dschaiva ella) saro cha d’uos’invi bain pü ans turmantero’ l cun sieu melprüvö „Destin“, cun sia eternela sentenza „Tuot ais Destin“, o quaunt sun bain disfortüneda!

Nina, Nina benedida mia, la dschet Gudench provant da l’atrer a sè, o tü nun sest quaunta fadia e quaunt mel cha tü’ m fest.

Tü sest ch’eau t’am sco üna mamma, que cha tü eir meritast.

Taunt mieu bap cu ma mamma, haun cridô da dalet, cha he tschernieu Deta, cha tü sest bain eir tü, ais üna brêva, virtuusa e lavariusa giuvna, chi suot tuots raports ans rendero sgür felices a tuots.

Tü sest bain, cha scha avess piglio qualche Signura, cha nun amaiva, e chi forsa füss stéda tuotta di in stüva a rachamer, e’ t laschaiva fer tuott’ las lavuors e la servir, schi cha absolutamaing que nun avess volieu, e probabel bain bod avess’ la criticho e chattó nosch, tuot que cha mamma e tü faivas e cuschinaivas.

Cha cun nossa Deta sarò que tuot oter, sest bain eir tü, ella farò las lavuors d’ chesa, e’ l bap, la mamma e tü staros in stüva as der praisas, il bap as ligeró la bibgia e istorgias, e la saira, cun duon’Annetta chantaros ils psalms, e suvenz giarons a spass tuots insemmel.

E poi pigliarons inavous noss fuonz cha avains do a fit, e Deta ed eau farons las lavuors e cun la s. v. muaglia, e tü vainst be ans dir e ans musser que cha avains da fer, e saimper farons tuot que cha tü’ ns dist.

E poi sest ma Nina, cha scha’ l Segner ans benedescha cun