Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/502

Da Wikisource.
492 Giovanni Mathis

da nossa val. Ma ta mamma am ho eir ditta, ch’ella ais sgüra, da podair poch a poch al persvader, ch’el consainta a nossa uniun. Schi amô, uossa essens inpromiss, con la volonted da Dieu, e ’l consentimaint da quella cha tü ed eau amains il pü in quaist muond, e que ch’eau he dit a tieu bap, cha ta mamma am ho dêda, be aunz cu cha aintrans in stüva (qualchosa usche bun sco cha nun avaiva auncha mê sagio) ais: „Sa Benedicziun in nossa uniun!“

Peider:

Ma sest amêda, cha ma mamma am ho eir dit, digia cha tü nun poust gnir alla nozza, schi cha Dumengia prossma giarons bè nus trais, ad üna spassageda fin aint a Fex, e pigliarons üna buna marenda con nus.

Ed uossa stögl’ir! Adieu chêra, Adieu! O il di sarro bain lung per mè, sainza tè! Annigna: Adieu amô, pür deverta ’t bain, ma nun smancher tieu Annign, sest! E cura cha tü passast, per ir in baselgia, schi ’m salüdast, nischi?

Scena IV.

Annigna: (suletta)

O, schi ais que bain vaira? O quant ch’al Segner ais bun!

Schi! uossa sainza ans zupper da quella chi ais ma seguonda mamma, podains ans sorrir, ans tschantschar da noss’amur. Na Segner, eau nun merit tuot que cha tü fest per mè, o sajast milli voutas ingrazcho, eau sun bain la creatüra la pü fortüneda dal muond inter! E digia quaista saira, poderons per la prüma vouta, ster insembel forsa ün per uras, perche sun sgüra cha barba Giachem, turnand quaista saira dalla nozza, saro plain d’ sönn!

E Dumengia prossma, giand bè nus trais a quella spassageda in Fex, clegero duos mazzs d’ fluors, e turnand als mett nel sunteri da Baselgia, sü ’ls tömbels da ma chêra mamma, e da mieu bun bap, sco per als anunzcher e cler part da mia inpromissiun!

Schi amôs! que am pêra cha in tschel stöglias eir vus sentir l’algrezcha, chi uossa inpla mieu cour. (Ella crida.)