Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/52

Da Wikisource.
42 Gian Battista Sandri

[p. 307] Giunfra Nuttina Barbla co
La serius’as fo
Be per melanconia,
Cha non la dun la sia;
30 Ma uossa sun eau cò.

Maister Gudains savains eir nus,
Co ch’el ais serius;
Pero in compagnias
Disch eir el las sias,
35 Pustüt cur l’ais cun nus.

Oivè, oivè, che cha vez cò
Güst uoss’a capiter:
Nossa Giunfra Sandrina
Con sa cuorta chammina
40 Vain a ’ns güder zapper.

Ma uossa gni pür qui nò tuots,
Cha stögl as requinter:
Ingrazchain tuots perüna
A Dieu cò con Chatrina,
45 Chi l’ho glivro dad ingrascher.

Perche avair da cuorrer cò
Da s-chela sü e gio
Con quella chamma noscha,
Que ais ’na povra chosa;
50 Ma uoss’ho ’la glivro.

Ün tschert poet avains eir cò,
Chi uossa vain almain;
Perche per grand fadia
Il palat secha via,
55 Da baiver scha nu ’l daun.

[p. 60] 30.

(Annalas XVII.)

Sun dumandeda d’ün gentilom,
Sch’eau vuless ir davent,
Scha al servezzan pudess ir
Da sia muglier e bod partir.
5 ’Na buna peja m’ho ’l dit da ’m der,
Sch’eau vegn cun el davent.