Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/81

Da Wikisource.

Poesias 71

85 As flissagiand dals agradir
In tuot que ch’els domanden
D’als solever in lur vegl dis
Sco lur dovair comanda.

L’almousn’al pover et mendus
90 Cun cour charitataivel
Ch’el fatscha et ch’el saja bandus
Cun tuots et saja amiaivel.
L’ingian, manzögna poi s-chivir
Ils sieus prinzipis dajen,
95 In onestet eir da ’s condür
Sieus fins et scopos sajen.

[p. 20] Uschea avro ’l felicited
Et contantezz’allura
In quaista temporalited
100 Tres quel chi sto sü sura
Et cur si’ ur’as prosmero
Cha ’l chüerp retuorn in tschendra
Si’ orm’in Gesu chattero
In cel quel chi la spendra.

Gün 1820


51.

[p. 20] Aröv fat alla naschenscha d’üna figlia.

(Annalas XVII.)

Il Segner per sia grazia bain vöglia benedir
Eir quaista creatüra ch’el vain ans conferir.
La rend’a sieu servezzan suainter sieu giavüsch,
E löng giodair la lascha la splendur da sia glüsch.
5 Per trer a la suxinta arövs ulteriuors
All’ota providenza per sieu divin sucuors
A pro della medemma schi giains a confirmer
Tuots ils giavüschamaints stos fats per sieu cher frer.

12 Nov. 1822.


52.

[p. 20] Giavüsch da genituors per lur infaunt.

((Annalas XVII.)

Quaist infauntet da te, O Dieu,
Tres tieu possaunt maun bain s-chafieu
La grazch’et la favur dons tü
Cha ’l possans in sandet trer sü.