Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, X.djvu/109

Da Wikisource.
81 Chiarta concernente la manutentiun della giena in Mundaditschas


CHIARTA CONCERNENTE LA MANUTENTIUN DELLA GIENA IN MUNDADITSCHAS.

[f. 199] Chiarta concernente la manutentiun della giena in Mundaditschas, suot la chiasa dals heredis da Jacun Koth.

(Ineditum aus dem Cudasch del Chanzeler.)

Actum stæ Mariæ. Anno 1732. die prüm maj.

Ils sigrs. da Visnaunqua alla fin nominats haun per profitaivel stimà con consensu generale in üna publica Visnaunqua avaunt baselgia salvada d’ogni ün consenti et affirmà, da dar quel flech tschisp, comainzond la chiantunada della chiasa dals heredis d’Jacun Kott suot il mür dals hierts aint fina il chiomp da sr. Domenico Lana, et suot fina la via Comüna, et predetto tock tschisp veng dat per far, mantegnir, et drizar üna giena in sempiterno, in principi da prefat tock tschisp, accio il prossem in particolar avero generalmente non vegnia tras la s. v. muvaglia fat don et dazipà las früas; s’ha spontaneamente profert per il præscrit fleck tschisp il sr. Mastral Jon Caratsch per el svessa, et tuotta sia posteritat in eternum d’ suotta giaschair da far, mantegnir, et drizar quella giena in principi da quel fleck tschisp, veng eir laschà liber transito als possessuors da quels hierts, dir et gnir senza inpedimaint, l’incontra suni eir ils posessuors da quels hierts obligs d’ mantegnir lur mür suot oura, accio non s’ boda oura et detta don al tschisp.

Item veng detto tock tschisp dat senza atra grevezza, ne impedimaint d’ingiüna persuna, exept l’obligatiun d’ mantegnir, far, et drizar quella giena. Per maggior corroboratiun veng il prenominà sr. Ml Jon Caratsch con propria mano a sottoscriver.

Sb. Eau Jon Caratsch affirmo tenor supra.

Ils sigrs. da Visnaunqua sun stats il Cuvi grond per il Chiantun dadora sr. Nuot P. Gross. Per il chiantun dudaint Lutinent sr. Peder Malgiarita Per sielva. Jon Kaismon, Per via sur l’agua Jon filg da florin d’Jacun da Florin. Linard Caratsch scritt ad instantia dels sigrs. da Visnaunqua.

Romanische Forschungen XXXVI. 6