Vai al contenuto

Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, X.djvu/148

Da Wikisource.
120 Cuortas e devotas Oratiunetas

er sü ils infinits merits da Jesu, meis Salvader. Ah! — in amur da quell s’ roua dal fond da mais cor, — o Bap — o gliüm dal mond, chia vo s’ degnat, pro totas gratias fingià ritschavüdas, er da eoncedar a may indegna creatüra la gliüm da voss divin Spiert; accio meis intellet vegn’illumina, a cognoscher meis pechiats comiss cun impissamaints, pleds, & ovras, & er cun tralaschamaints da bleras bunas ovras; [p. 19] movantai er meis tebi cor, accio jau poss’havair üna cordiala dolur sur meis pechiats: ils confessar hum’ lmaing, & in avegnir meldrar mia pechiaminusa vita. O t’approsma! — Ah t’approsma pro may, o Spiert divin! — illuminescha meis intellet, — conferma mia memoria, — e mulschina — ah mulschina meis dür cor sco’ ls cors da David, & Magdalena! — amen.

D. Chia s’ dessi far davo il röv fatt al sonch Spiert?
R. I s’ dess examinar diligaintamaing la Conscientia sur il mal fat, & baint interlasch del remp dell’ultima confessiun naun, cun impissamaints, giavüschamaints, pleds, & ouvras fattas cunter Dio, cunter il Prossen, & sai svess; cunter ils dësch Comandamaints da Dio, & cinch della Baselgia, e cun ils cinch sentimaints; er s’ dess’ir tras ils pechiats mortals, & tras ils nov pechiats ësters.
D. Cur il Christiaun s’ha examinà in tala guisa, chia seguà lura?
[p. 20] R. Lura sequà la secunda, & terza part della pentenzia; ciòë, el stò far üna vaira rücclensha sur seis pechiats, & ün ferm proponimaint, da melgdrar sia vita.
D. Co sto’ l far üna vaira rücclensha, e proponiamaint?
R. El stò s’ metter in schnuoglias avaunt ün Crucifich. ó in baselgia cu’ ls mauns insemel, & öls schbasats; & dess s’impaiser sün sia nüglieza, & sü’ la Majestà divina, la q(n)[u]ala el ha offais tras seis pechiats; el s’ dess svess dumondar: chi sun jau? — Ah! — ün pover verm della terra, ün Schiav da mias malas inclinatiuns: — Chi eis Dio? E’ l eis ün som - atissen - infinitamai - velissem Bain; — & jau m’ha presummà, d’am metter scunter el, & il offender. Davo tals impissamaints segua la rücclensha.

[p. 21] Rücclensha.

Jau m’incresh del fond da meis cor — da tots meis pechiats, brichia per caussa, chia jau nha ques merità ün chiastig temporal quà in quist, ò in l’ater mond aint il purgiatöri, oder zont ün chiastig eternal aint illas terriblas flammas del uffiern, ushebain chia quist motiv im dess finja caussar cordiala dolur per spüra tema vers il jüstissen judish: — mo na, jau nha grondissna dolur, e dischplashair sur meis comiss pechiats solamaing, siond jau nha tras ques offais, & disgustà a vo meis chiarissen, — & amaivelissen