Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, X.djvu/198

Da Wikisource.
170 Cumiá da Napoleon Bonaparte

Mallinconia, e tristeza e finalmg cambiar quella con St. Hellena tenor la voglia dels odius Inglès.

Abbain chia ameva la vitta solitaria scò Imperatur schi eisè d’allura in quà üna gronda diferenza chia avaunt meis proprio Arbitiro & uossa suni s’ forzà. La solitudine in quala dun suspirs, hà amplià mia Miseria, indebolí mias forzas Corporalas & quellas da meis spiert, perchai la sforzada Quieteza dad ün inquiet eis sia sepoltüra. —

Aint in quest Defert chia ais simigliond la sumbriva della Mort as preschaintan avaunt meis Oegls tottas [f. 7r] sanguinusas ovras comissas & horendas scenas, da qualas sun eau statt l’Autur in üna dellas pü nairas Colurs. — Las furias infernalas am persequiteschan d’üna stanza in l’attra. Scò eau, mai in mia vitta non hà tegnü Quieteza in spiert uschè amò main la nhai chiattada quia. — Aint in quista sollitudina nhai però imprais üna Chiassa, la quala ais p mai da grand Valur: — Id’ais quella chia cura m’impais sün certs suggets, scò sun els 5, cioé: Baile, Mirabeo, Voltaire, Bolingbrocke, Berkeley, schi chiatti, chia quels con totta lur scienza sun stats miserablas Creatüras, pchia lur fiñ & mira non era otter cò da distruschar & spoliar la povra Glieut da lur sulett cuffort & da lur religiun.

La grondeza dels Prinzis, la Possaunza & Potenza, l’Auteza & las facoltats e rischezas quaunt bot sun quellas persas, & có sun quellas sottopostas alla Transibilita e quaunt bot può crodar jò la Coruna della Testa d’ün Sovrano [f. 7v] Et ils sudits as müdar d’Idea. — Ingiua am dessi ossa volgiar via? Totts m’haun bandunà & stová bandunar p forza. — Con pittra Rüccla & Chiauola Dolur m’impaisi ossa inavò sün meis surpassamaints comiss & m’incorsch pür massa, chia possed ün spiert & orma stada sottaposta alla Perdiziun & chia periculus operato Materialismo, eis ün Urdimt da spierts ingianaivels! Eau saint, chi m’inculpescha ün Giüdisch intern, il qual radubla mias continuas anguoschas. Schia m’impais sün l’avegnir, schi m’ fai tremblar, da maniera chia non sà chiai comainzar in quistas deplorablas Circomstanzas. — Eau nhà quà mia Devoziun Domestica & meis Sacerdot; aquà chiatti amò qualche Riforsa & ricreatiun da meis spiert — mà quaunt am displascha da non havair fatt uso diciò avaunt cò ossa! Eau nhà saimper temà, chi sia massa tard & sun flagellà dels horibels [f. 8r] Impissamts chia non sia plü in caso da sattisfar & risarzir meis dellictts e mis fatts in ingiüna Maniera.

Chia eis dimena, chi ma conforta in quistas anguoschiusas Circomstanzas? La unica spraunza, chia la suprema misericordia gnirà à guarir mias Plaias, abbain sun ün grondischen & enorm Pechiader, e chia quella mainarà à Disegna mias bunas Propossitiuns. — Ma que düra p ün momaint,