Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, X.djvu/229

Da Wikisource.

Il Cristiaun Catholic sül viadi vers l’eternità 201


Laud, ringraziamaint e gloria sia a tai, o Dieu Spiert sonch! chia tü hasch vöglü infonder l’amur da Jesu in noss cors; inflammescha damaja ils cors da totts cristiauns con quist’amur. — Illuminescham, acciò chia cognoscha Jesus da dì in dì plü bain. Inflammescham, acciò chia jau l’ama zelusamaing taunt löng chia viverà quà in terra, e possa in all’ura l’amar in ciel per tott’ l ’eternità. Amen.

Antiph. Honur sia a Tai, o ss. Trinità, tü saimper eguala et unica Divinità, sco tü eisch stata avaunt il principi dels seculs, uschè eisch eir ossa, e sarasch in etern.


Il prüm Psalm.

Laudai al Segner, pêrchià l’eis buntadaivel, e sia misericordia düra in etern.

Laudai al Dieu dels Dieus, perchia sia misericordia düra in etern.

Laudond vögli invocar il Segner, et el am delibrarà da meis inimis.

[p. 160] Jau al vö glorifichiar da tott meis cor, e vö publichiar tott sias miraveglias.

Perchia n’ha cognoschü chial Segner sia ün grond Segner, e chia noss Dieu sia sur da tottas ils Dieus.

El ha fatt tott quai chil ha complaschü taunt in ciel co in terra, e sott la terra.

El conserva tott tras sia grond’omnipotentia, et ordinescha tott sovainter sia divina voluntà.

A sia omnipotentia ingiün po contristar, et avaunt seis jüdici ingiün po sa nasconder. Gloria patri etc.

Antiphon. Honur sia a Tai, ss. Trinità, tü saimper eguala et unica Divinità, sco tü eisch statta avaunt il principi dels seculs, uschê eisch eir ossa, e sarasch in etern.

Antiph. Laud et eterna honur sia a Dieu Bab, et al Figl, al consolader il Spiert sonch, per tott l’eternità.


Il segond Psalm.

Jau ma vö sulevar, o meis Dieu e meis Raj, e vö benedir teis nom d’eternità in eternità; jau ta vö benedir minchia dì, e vö laudar teis nom da tott meis cor.

Siond tü, o Segner, eisch grond e fitsch laudabel, e tia grondezza non cognoscha confins.

Tottas generatiuns laudara(n)[u]n tias ovras, et annuntiaraun tia grond’omnipotentia.

[p. 161] Els laudaraun la grondeza da tia infinita sonchiatà, e quintaraun tias ovras miraviliusas.