Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, X.djvu/297

Da Wikisource.

Wilhelm Tell 269

[p. 139] Ma quai cha oss’ans squitscha
Et quai chi ’ns haun els minatschá

Non podain nu láschar lá.
Dit, in Sottsilvania cora
60Chai hauat rizá ora?
Co eis il pövel, co seis sentimaint?
Co scampettat vu al tradimaint?

Melchthal.
Sur las Sürennas muntognusas,
Sur glatschéras spaventusas,
65Cumpogná dal clótcher del jerún
Arrivá jau sun
Sün quella alp, sün quala
L’urnais’et svizera muaigla
Unida maigla,
70Et il paster unì paschainta;
Alá mia sai arsainta
N’hai stüz cull’aua del vadret,
Quala jo dals vas s-chimond sculet.
Téas vödas fon meis tett,
75Fev’ustér et jast sulet,
Fin jau vegn a baitas habitadas.
In quellas valls fon giá intradas
Totas noas, sco eir quella,
La quala fo la plü noella.
80Pro ogni üsch, pro qual clocceva,
Meis disaster conpaschun causeva,
Via da quista noa tiraunía
Dapertot il pövel sgrisch saintía.
Sco lur alps istessas erbas portan,
85Cun istessas auas lur bügls cuffortan,
L’istessa via vents et nüblas vaun,
Usché els ferms sülla vegla staun.


Els da cor il maun am devan,
Lur armas jo d’ parai tenschevan,
90Et anim grond lur öl sbrinzleva,
Cura jau ils noms nomneva,
Quals faun minch’om comoss,
Quel da Walther et il voss.
Quai cha vu da far stimauat
95Scha vu’ ls eir illa mort mainauat,
Schi jüran els da star da vossa vard.
Jau da bain in bain uschéa part,

[p. 140] Il dret da jast jaldond;
Et cura gnit sül aien fond

100Da mia parentela,
— Fitsch distais’eis quella —
Et chatt meis bab — ach, orb et sert
Sün paigla sott ün ester quert
Da buna gliout nutrì
105Da cordöli il cheau sbaschì —

Stauffacher.
O Diou del chel!

Melchthal.
Stet sütt meis öl;
Bitsch in flaivlas larmas
Svödet jau ora la dolur,
110Nascosta spetta sün laúr,
Decider ston las armas.
Tras munts et tras lur strettas
Tras totas valls suletas
Infin a pé dels scheds vadrets
115Cun pass dascús et quiets
Sun jau it et n’há
Dapertot chattá
Grond ödi vers la tiraunía
Et vers la ranvería