Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, X.djvu/32

Da Wikisource.
4 P. Gion Andreas Lanfranchum
glieut, & ora da quella nun’eis santità, vn saludt, & ils pechiaduors haure il Bettaisem, & la sonchia cretta.

[p. 7] D. Parchiai s’ nomni Cattolica, chi vol dir vniuersale?
R. Parchia chia l’eis statta da tot temps, & sarà rasada par tot il Mond, & dals Apostels sundada tras cuntinua successiunt vien à durar saimper sot il govern d’ vn pastur vniuersal, il qual’eis il Pontefice Romanu successor da S. Peider Vicari da Christ in terra.
D. Chiai s’incleigi par la cumunaunza dals Sonchs?
R. Quai chia nù haua in part dallas bunes ohures spirituales, sacrificij, Sacramaints, & hores bunes chi’ haun tots il fidels, & al plu queas chi sun in gratie da Dieu.
D. Chiai s’ contegni i deischauel artickel?
R. La remischiun dals noss’ pechiadts in vurtu dalla gratia da Christ, & dals’ seis dùns.
D. Chiai vol dir vndeischauel artickel?
R. La resustaunza dalla chiarn, chi sarà in la fin dal mond, tornond à gnir in semel las ormas cum l’hur corps, pa(s)[r] esser premiat, oder chiastiats’ souaiater lur merits.
D. Chiai s’ cuntegni in’ l plùs dauò artickel?
R. Il plùs dauò, eis vna fin Beada dalla clera, & perpetuala visiun da Dieu, & dalla vita immortala, in la quala cũ autischmna ailegrezia s’ vein à gialdair eternalmaing l’autischem bain, & la scuntra ils pechiaduors in’il foè infernal vegnien ad’indurar paines, mortuoiris, & tormaints, in eternitadt.
D. Mon’eis quista cretta sufficiainta à far chia l’[p. 8] hom sia giust, e sonch auaunt Dieu?
R. Leis basgniusa, ma nù leis sufficiainta; ma plù bòd pò l’hom hauair la vair cretta, & esser pechiader, & inamich da Dieu.
D. Chiai chiasa damaia sa stoui havair megl’inauaunt da quella?
R. Al dùn dalla sparaùnza.
D. Chiai operatiunt fà in nù quist dùn?
R. E l’adauza il noss affect, ad’hauair spraunza da suruegnir dalla diuina buntà, & da giauùschar tot quai, chia fà da basein, & chi eis’ùtel par noss’ salùt.
D. Chiai bain eis quel chia nù dèn giauùschar?
R. Quel bain, chi s’ cuntegnia in l’aratiun dal Signer.
D. Dilla sù?
R. Bab nos, quel chi eisch in Tschel: fat sonch vẽgnia in tei nom; Il teis reginom vegnia naunpro nù. La tia voglia dauainta in terra, sco in Tschel. Noss’ paundiminchiadi, da à nù hoz. Et ans’ parduna nos