Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, X.djvu/337

Da Wikisource.

Sagen 309

Sagen

1. L' hom da Tramen.

Ün puob da Mustair perchuraiva las chavras da seis comün con Jon chavrer. Quist puob havaiva trat sü ün agnè col latt düna chavra. Meedem agnè seguitaiva al puob cur chel jaiva a perchürer sco chel füssstatt ün chaunet. Ün di havaivan ils nomnats chavrers mandà las chavras sü vers plaun Rodond. Noss puobet survgnit l’orden del chavrer da restar in Tramen e guarder cha las ultimas non tuornessan inavo. El as mettet a passar sper la fontauna da Tramen et mainget qua eir sia marenda. Fini quella sendormenget el et dormit qua üna pezza. Bainbot comainzet 10 l’agnè dal tunar con ils peis davaunt sco chel voless clomar al puob. Quist al paraiva con ün maun davent ma non stett sü et non rivit ils ögls a vezzar che chi saja. Non voliand l’agnè refüdar il tuner schi stett il puob sü per il büter davent. Ma in quel indada vezzet el ün terribel colloss nair avaunt el, non soviond chi saja ün hom o üna bestia. Ilpuob det ün terribel sbrai d’onguoscha et corrit spert bod in pè bod a cuclos vers l’aua e vall da Plazöl. L’agnè il seguitet. Els jettan eir diversas jadas a pichas sur crippelets jo, et revittan mols e morts nel truvi da Plaumas chüra. Sa as fermet el ma non vezzet ingün plü ater co seis agnè. El jett vers il plaun et spettet qua fin saira chi gnit chavrèr 20 con las chavras. Ossa quintet il puob quai chel havaiva viss et il chavrer d’ schet. Quai ais statt: „L’hom da Tramen“.

2. La doña della Sprella.

L’alp da Dora da Müstair vegn nomnada eir l’alp Sprella. Quist nom deriva d’üna doña chi vezaivaiva sovent sott l’alp ina fontauna, qualamedemamaing vegn non nomnada la fontauna della Sprella. In quist contuorn haun da temp vegl viss ils pasters sovent üna doña. Quella eir a mongias chiamischa e con nüglia sün chiau eir da temp chi eira gronda fraidur. Una saira comondet ün sogn al sot sogn da ir ja pro la fontauna per aua sraischa [fraischa]. Il sot sogn obedint jet jo e siond bella glüna plaina efich cler, non simisset d’havair qualcha tema. El charget aint sia aua e as fermet ün pà per maingar creschun chi creschaiva sper l’aua in abundaunza. Cur chia e volet ir daz el il chiau e füt surprais a vezar dasper el üna doña chi sezeiva jo sper sia aua chia el havaiva pognia per tor. Con gronda tema tenschet el via per il vas con l’aua e jet bain spertvers l’alp. El quintet il cas arivà al sogn, chi eira ün hom plü vegl, e quel as metett a rias [riar], e dunondet [dumondet] schia el non ha mai duldi quintar della