 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| 98 | Gian Maurizio |
Quel ca je ’v preg, l’è cu num fagias stär
Plü tantal temp la mi šort e spatciär.
5452. GIÜRAA. Ma d’üna raba u nu vè ditč nagót:
Chi ch’era statč cun vò ent i barlot.
ANIN. Quel je nu dig, e quel je nu poss dir;
Pütost cinquanta volta i vöi murir.
1. GIÜRAA. Ma panzä ben, c’u nu vè da fä tort
550Gnär e vò stess: as tratta da la mort.
ANIN. O l’è ben meiar, ben preist da murir,
Cu vivar dòma per veir da sufrir.
2. GIÜRAA. Issa stet ben, e intant panzai sü
555ANIN. Vöia ’l Signur, ca dal vos operär
Ün dì e lü bun quint u possas där.
(Giò la tenda).
SCENA VI.
TUMEE STAMPA e URSINA.
URSINA. Per quista volta pö je à falaa
Al quint, ch’i veiva fatč circa i giüraa.
Ma čhi vess mai panzaa, ca quii sdraciun
560Da rafüdär i lüstar füssan bun?
Da dir, ch’i nu pon tör gni or, gni argent,
Per nu fär cuntar e’ l see giürament?
STAMPA. In ün cert möd as à das ralegrär,
Ca lur corumpar i nus vöian lasciär,
565Er ca sta volta al füss fatč e bun fin,
Per salvär l’innocenta povr’Anin.
Ma però l’è curius, ca fra da lur
Ai n’è da quii, ca nun an giü rossur,
Da där la vuš al dì da l’eleziun
570E chi ca la pagäva cun crušun.
URSINA. Ma quista volta’ l cas è diferent;
Nu l’è pel giüst, ma l’è pel giürament.
STAMPA. E’ l pudastà, ca in altar temp e lög
Per dòi bii öil saltass fin ent al fög,
575Nun à mostraa plü cu tant veir pietà,
Per quant ca dal comovar je à pruvaa.
