Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/126

116

Gian Maurizio

E üsum grazia ent al dì dal giüdizi!
E ben, c’al sea! Duman u pudè gnir
In la mi ciäsa, e in quel’av vastir,
Per ca tant manc u deas da suspatär,
385Sa d’altran banda iv avdessan rivär.

STAMPA. Je vezz c’u vè ün cor bun, Dio sea lodaa!

D’ur in avant quintam frà i riformaa.

Infin in iss je veiva dübitaa:
Issa je stun cun chi c’à carità.

390MATURO. Dav riceivar fra i noss je sun cuntent.

Vò sarassus fra lur ün urnament.

Iss’i à d’indär. Duman es bun avdeir!
Dav essar ütal je varà plašeir.
(Al va).

[p. 138]          STAMPA. Je at ringrazi da cor, o bun Signur!

395Ca tü à giü pietà dal nos amur!

Dam la grazia, ch’i possa riuscir,
Da’ m la salvär, o in vece sia murir,
(Giò la tenda).

SCENA V.

Prašun. Al prüma ANIN suletta, pö TUMEE STAMPA travastii, ün Giüraa e’ l Dagan. L’ANIN santäda giò è dree e sciünar das fär sü i cavei.

ANIN. Qualčhi volta, nus pò capir quel c’ l’è,

As fa vargót, e nu s’an sà’ l parciee,

400C’al pär ca’ s sea divis di see panzeir,
E c’as l’à fatč quasi nus al pò creir.
Dabot ch’i à da riar da me stess:
Je’ m sun drizzaa i cavei, tancu ch’i vess
Da spatciär al Tumee — e in vece sia
(Quasi cridand).
405Al gnirà’ l boja e’ m cumpagnär per stria.
(Pausa).
Curius, c’am sea gnii quel’ilüsiun
Dalunga ch’i à giù fatč la mi uraziun!
È’ l ün bun segn quel lò pem cunsulär,
O ün cativ forsa per m’ingannär?

(La sta lò ün zic sanglottand tagnind i man sü la faccia, pö la s’ingianöila e prega).