Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/64

54

Gian Maurizio

Je á cradü da nu stär in la pell,
C’am è gnii ediment al paralell,
Ca passa fra quel ditč da l’inocenza
E i ripieghi da l’ümana scienza;
E ogni volta, ch’i fatč riflessiun
Da qualchi oget sü la definiziun,
E per quel lò je ’m lambicc al cervel,
Am vegn e ment i sašš da Sotcastel;
Am vegn e ment: oh quanči, quanči mai
Eni i puleidar, e pac i cavai!
E pac cavai um i sá där al nòm,
Ma i puleidar rivan fin e Còm.
(I rian).

PRAVOST. Oh, al ser Giacum am fa gnir da rir:

Però är i concili in stabilir

I dogmi e i riti da la confessiun
I s’èn servii dii lüm da la rašun.
Sa da la scienza lur i án fatč üs,
Per nò la scienza nu sará ün abüs;
Infin ca i see dettami nu van or
Da quel camin, ca giüst trov’al nos cor.

CASTELMÜR. Per sün quel lò um va inteis är nò,

Da riformär i errur per quant c’as pò,

Ma qualchi volta per l’umanitá
Pò essar ütil är l’assurditá.
Assurdo senza dübi al pò pareir,
Sa el popul in latin pradic’al preir,
E ’l füss assurdo, sa la veritá
Gníss bel e neta sempar pradicaa:
Ma spess as fa cianciär la religiun,
Per secondär dal see cor lan paššiun.

[p. 60] Incur ca inšia el vero al vegn fatč scorno,

L’è meiar, ca’ l popul nun intenda un corno.

Chi ca mena la lengua e cativ fin,
Al füss bier meiar, c’al cianciass latin.
(I rian).

SALIS. Un altar punt è da cunsiderä:

S’al popul as met dree e giudicä

Dla religiun circa lan veritá,
L’istess in ältran cossa’ l fagiará,