Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/104

Da Wikisource.
74 Florin Camathias

2675Tenor commond denton la schenderletga
Untgescha gleiti, buca senza fetga,
Retuorna alla veglia siu vestgiu
E stat sco cuschaniera spel burniu:
La notg sto ella sut il vonn dormir,
2680Il di luvrar cun larmas e survir.
Aunc ina tiarza gada eis ei stau,
Ch’ei vegn sil crest - casti sunau, saltau.
Las nauschas soras van leu da bun’ura,
La schenderletga tier la protectura
2685Descenda tras siu vau misterius,
Survegn in mantel aunc pli maiestus:
In vestgiu blau, cun si il bi solegl
Cusius cun fils ded aur sil fin bategl,
Leutier aunc terlischonts e bials scalfins,
2690Ch’ei dat d’anflar zanua aschi fins.

La schenderletga va tiel legherment,
Las melodias han oreifer bi accent;
Sil puffet emplunai ein biscutins,
En ils boccals fan spema nobels vins.
2695Il pievel legher lai plascher schambuns,
E denteren resunan las canzuns.

Cul fegl barun danovamein saltar
Sto nossa schenderletga, d’admirar.
Sco tschellas ga vul ella lu denton
2700Spert seretrer tier siu furnell e vonn.

Il fegl barun va suenter la regina,
Pli bial’ei quella leu che finadina:
La giuvna en la fugia silla scala
Sto perder in scalfin en la caniala.
2705Cun in scalfin a casa mo mitschada,
Vegn ella dalla veglia avisada,
Ch’il fegl barun enqueri sco per spusa
La matta en mondura schi pompusa.
Tras la pantofla el casti restada,
2710La schenderletga ei vegnid’anflada:
Pertgei curriers ein î per empruar
Tgeinina dellas giuvnas sappi star
Cul pei endretg en quei scalfin anflau —
Tier quella matta eis ei gartigiau.