Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/143

Da Wikisource.

El tempel stat la crusch pinada:
30Dus bratschs de lenn din frestg pigniel;
Il bien plevon la crusch alzada
Uss tegn urond encunter tschiel.
E tras il vitg la redunonza
Va culla crusch en processiun;
35La crusch, la megliera speronza,
Als trests dat aunc consolaziun.
Ord casas aultas, bassas miran,
Cun mauns a Diu ils moribunds . . .
E per lur cars, che tont endiran,
40Van tschels urond, cun schems profunds.
Sil crest sul vitg stat la caplutta
Dil bien gidonter, sogn Bistgaun;
La crusch s’ avonza silla mutta,
Il til va suenter plaun a plaun.
45Tier Diu e tier ils sogns leu ura
Puspei il pievel castigiau,
E fa il vut de cun premura
Untgir las vias dil puccau. —
E seretratg’ ei la muria,
50Che veva fatg schi grond sterment,
E mess en mort ed agonia
La mesadat dil vitg flurent.
Dil temps della muria gronda
Perdetga dat aunc en carner
55La crusch tagliada d’ ina plonta,
Salvada si sper il clutger.
Els larischs de Lontsch.
Els larischs de Lontsch in’ uriala trer flad,
Guder leu l’ umbriva in bi di de stad,
Mirar en la bassa, mirar sils glatschers:
Amitg, lein dumbrar quei tiels megliers plaschers!
5 Ils larischs sur Vazerol sco en canzun
Raquentan en l’ aria dals fatgs dil Grischun,
Da ligias fundadas leu sut tschiel aviert,
Dal batten de saung, ch’ ellas han retschiert.
Romanische Forschungen, XXXVIII. 8