Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/170

Da Wikisource.

Din jert sut la pezza Arina,
Da sperts de montogna, ch’ han sut il glatscher
Magnificas salas cun tetg e clutger
20E sin in tron crap lur regina. —
Dall’ jarva plein forza raquent’ il pastur,
Ch’ ils ivers pli baul empleneva;
Ch’ ei setga dil tut ed ha pers sia mur,
Demai ch’ in signun smaledeva;
25Ch’ ei setga, perquei ch’ in fumegl ha tradiu
La sontga Marghiata, ch’ ins veva pladiu
Siat stads per gidontra en tegia. —
Depi quei puccau ei tut pegiurau,
Tras bovas, purginas e vent malstemprau,
30Che plir’ uss e plonscha e megia. —
Envi a maner lu retuorn’ il vischin,
Gl’ amitg della praula e detga. —
Ed ord la furnascha prend ussa Florin
Tizun de scanatscha bein setga.
35El va sill’ uatga, guardont tut endretg,
Che buca igl uors fors’ attachi anetg
Las nuorsas ad el confidadas.
El fa sia runda pitgont cun il fest,
Seferma, smanatscha il tizun sin il crest —
40A bestias el stgir laghigiadas.
En l’ aria treis cruschs cul tizun ardent
El segna per dar garanzia;
Sogns plaids er compognan il siu moviment,
El cloma ferm l’ Ave Maria.
45Da Diu el implora schurmetg ed agid,
Als sogns el termetta siu laud e salit —
Las nuorsas sesentan segiras. —
La notg ei quieta, il tschiel grazius,
Sur pez e vallada ruaus misterius,
50Rugada dat giu sin pastiras.
En baita sepeina el per ruassar:
„Sogn Pader en tschiel mei dormenti,
Sai buca damaun, sch’ jeu pos puspei levar,
Sogn Fegl, ch’ ei levaus, mei leventi!
55Sogn Spert ch’ ha Maria ornau, biala flur,
Pertgiri mi’ olma e sia honur,