Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/172

Da Wikisource.

5 Quei signur tut agen e curios
Vev’ enqual pertratg davon davos:
Duas feglias el numnava sias,
Schava mai ir ellas per las vias.
Las mattauns stuevan semper star
10En lur combra e de maridar
Mai laschav’ il bab la libertat,
Fuss ge arrivaus enqual bi mat. —
Ge, vonzei commond’ el allas bialas:
„Vus stueis a semper star purschalas!“
15Tut discus fa il barun far si
El lag grond de Flem in pign casti,
Sin quell’ insla, ch’ ei leu d’ observar —
E las feglias lai leu translocar.
Dalla selva ei il lag tschinclaus,
20Mai vegn il ruaus cheu disturbaus,
Auter che dals bials utschals cantonts,
Che sin l’ insla sgolan neu dals conns. —
Las mattauns pon ver il Crap de Flem,
Miran si e dattan enqual schèm,
25Viers las pézzas dellas „Siat dunschalas“,
Che sesaulzan bialas sco cristallas.
Il barun denton ha pauc ventira
Cun si’ ortga, malcapeivla mira:
Fermas ti siu vau ad in ual —
30Rump’ el speras or e fa dil mal.
L’ insla era buc dalunsch avunda,
E quell’ aua buca ton profunda. —
Ei sto esser che il bi tschupi
De purschalas strusch flureva pli
35Allas feglias en clausura stadas:
Suenter meins ch’ in onn ein daventadas
Domisduas mummas cun affons,
Senza ch’ il bab sappi dils engonns.
Lur dus pops in l’ auter semegliavan
40En tuts graus, carschevan termagliavan.
Alla dunna, che sul lag vegneva,