Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/182

Da Wikisource.

ALPHONS TUOR.
Poesias.
Il pastur sin l’ alp.
(Aus Poësias romonschas, Cuera, frars Casanova, S. 82, 1891.)
La stad mun cul muvel — ad alp cun ardur:
Leu stundel e vivel — sc’ in niebel signur.
Sin l’ alp, leu oduran — las flurs aschi bein,
Fontaunas leu neschan — cun spieghel serein.
6 Sin l’ alp las bransinas — jeu saiel tadlar,
Che tunan e sunan — schi bein e schi clar.
Sin l’ alp sai jeu beiber — bien pèn e bien latg
E grom’ ed in aria — schi frestga finfatg!
Sin l’ alp sper la pezza — strusch tscharner jeu sai
10Ils vitgs della bassa — en neblas curclai.
Sin l’ alp las montognas — jeu vesel stupent,
Che stendan lur tschemas — el blau firmament.
Sin l’ alp jeu avdeschel — datier dil bien Diu,
E pauc jeu s’ empatschel — dil mund malvugliu.
15Jeu contel e sundel — leu leghers pilver
E sunel la tiba — trasò cun plischer.
Sch’ a casa mei catscha — puspei igl atun,
La stad che vegn lura — ad alp puspei mun.
Ad alp mund’ jeu lura — puspei cun ardur:
20Sin l’ alp mo ei veta — pil legher pastur!
Hymnus della descendenza latina.
(Aus Poesias sursilvanas, Cuera, H. Fiebig, S. 4, 1898.)
„Cantul giutei
latine.“
La latina sco regina
Meina las naziuns dil mund,
Cun la steila, la divina,
Ch’ ella porta sin siu frunt.
Ella marscha plein luschezia
Ordavon allas naziuns,
E sin via spir clarezia
Ras’ en tuttas direcziuns.
La latin’ ei ina fina,
10Dulscha giuvna plein incont;
Avon ella spèrt s’ inclina
Gl’ jester tut a suspirond.
Ell’ in rir migeivel spenda
Sut in clar e blau azur,
15Schi plascheivel seresplenda
En la mar plein terlischur.