Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/238

Da Wikisource.

25Finid’ ei uss la Messa, il carezau caplon
Sevolva tier siu pievel: „Oz vegn il luf scarpon:
O cars, surdei las olmas al Bab en tschiel leusi!
Aunc oz miu pievel vesel, aunc oz e mai na pli.
Il Segner tei pertgiri, Tujetsch, o cara vall,
30Cu fem e flommas spidan las buccas de metall!
Ils mirs de nossas casas, quels vegnan oz stremblir,
La neiv e — l’ innocenza oz vegnan secotschnir.
Jeu vi bugient cuvierer la vall oz cun miu maun,
Jeu vi bugient oz sponder per vus miu agien saun!“
35Il bien caplon retuorna cun larmas giud ’gl altar,
Tuts pliran sco ils orfans, che ston il bab satrar.
En buca ditg giud plauncas ramplunan ils canuns,
Atras la neiv serunan ils jasters battagliuns.
Cun rabia sedefenda il pievel de Tujetsch,
40La neiv vegn oz bognada da tgietschen suadetsch.
Per nuot! — La petschna roscha untgir sto anavos,
Sco ina bova vegnan ils grenadiers franzos.
Cheu passa von l’ armada il majestus caplon,
El vul spindrar la giuvna, il vegl ed igl affon.
45El stat avon las rietschas, el clom’ alzond siu bratsch:
„Quel, ch’ ei leusi, defendi nies car e sogn terratsch!“
O audas, tgei canera! In rosch dils furibunds
Sin il caplon sederscha, ch’ el dat sfraccaus a funs.
El schai en saun e plagas, el aulz’ igl egl murent,
50Il fleivel maun el aulza en siu davos moment.
El vul, avon ch’ el sparti, la vall aunc benedir,
Per quels ch’ el ditg viveva, per quels vul el murir.
La sera bragi’ il pievel rimnaus el sanctuar,
El mira sin la bara tschentada von gl’ altar.
55Cheu di in um: „Sur Giachen en tschiel ei glorius,
El viv’ e vegn a viver adina denter nus!“