Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/309

Da Wikisource.

Al confrar Ladin.
(Nach Annalas, S. 213, 1909.)
Evviva Ti confrar Ladin
Viers ’gl orient sin nos confins,
Evviva Ti nies car amitg,
Tiu vierv ladin, el vivi ditg.
5 Nies plaid matern, ei plaid carin,
Resun’ ell’ olma senza fin;
El ei il specul de nies far,
Dil patertgar e giudicar,
Cun mumma vegn el balbigiond
10E viv’ adina tras tuts onns.
Biala viarva resononta
Spir carezia e manonza,
Viarva ferma, viarva clara,
Dals babuns bein inspirada,
15Spir richezia e letezia,
Salva ella cun carezia!
Comiau digl Eremit.
(Nicolaus de Flüe 1467.)
(Nach Annalas, S. 217, 1909.)
Stai bein ti mund cun legherments,
Cun cruschs e cun travaglias;
Jeu sun sils onns, spir munglaments,
La fatscha spir rubaglias;
5 Il stgir uaul sei miu albiert,
Ti Diu en tschiel miu bien confiert.
Ti spada deis haver ruaus,
Ti has dustau vergogna,
Privau la patria da quitaus,
10Che vegnan de Burgogna:
Sin mia fossa deis ti star,
Gl’ affon per patria animar.
Leu viers igl cuvel sut igl ault,
Nu salvaschinas cauman,
15En stgir umbriva digl uaul,
Leu speras la fontauna,
Dei mia tegia se alzar,
A Diu vi jeu la dedicar.
Ord stgein e rom vi jeu formar
20La crusch de miu scaffider;
De tuttas uras implorar
Il bab per si’ urbida;
El vegn siu figl aunc ad udir,
Affons e patria benedir.
25El pegn caviertg han ils aviuls
Pinau mia pervenda
E las ragischs ed ils bulius
La selva a mi renda;
Ord la fontauna sut il piz
30Marmugn’ adina miu bien sitg.
En quei silenzi bein lontan
Cul tschiel, solegl e steilas,
Vi jeu untgir solazs mundans,
Entochen ti mei meinas
35Ord questa trista vanadat
Si, tier eterna libertad.“