Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/98

Da Wikisource.
68 Florin Camathias

„Gronds quitaus vus squetschan, jeu sai bein.
2450Mo tadlei! Jeu sai vus consolar;
Tonts daners sco vus duvreis, vi dar;
Suenter dudisch onns stueis schar prender
Vossa feglia, ch’jeu stoi lu pretender.

E cuntents cun quei ei il ranver,
2455La rugliada aur el vesa cun plascher,
Ch’il signur ras’ora silla meisa:
In mantun metall de gronda peisa.
Sevolvend ord casa il signur,
Ch’el ha peis cavagl, observ’il pur.

2460Mo la sia matta bein carschida,
Buna, pietusa ei vegnida. —

Suenter dudisch onns compar’il ner,
L’empermessa vul el ad haver.

Mo la giuvna era s’enzinnada
2465Culla sontga crusch e selavada.
Gl’jester per la feglia sestellegia;
Adumbatten ei denton la breigia.

Quel en verd al bab ranver cusseglia:
„Leva ella la damaun, merveglia,
2470Spert pitgei ad ella giu ils mauns,
Che fan quell’enzenna dils cristgauns!“

Strusch che tras las neblas rump’il di,
Da siu letg la giuvna leva si —
Fa la crusch cun il pertratg vid Diu,
2475Lava e scultresch’il tgau fluriu.

Mo siu bab per tribla engurdientscha
Fa quei act maltschec de turpegentscha,
Cun sfraccar ad ella sia bratscha,
Ch’ella sto bargir ed ei pupratscha.
2480Egl uaul la feglia vegn menada
Vid in pegn cun in sughet ligiada.

Ils utschals per ell’han compassiun,
Rumpan agrad giu sin caglias lur canzun.
Mo da prescha ord siu reginavel
2485Tier la maltractada vegn il giavel.