Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/211

Da Wikisource.

Il Cudisch da Priedis 203

frar, ilg amparmer naschieu, sin ün past par salagrar ün cun lg’iauter seigian paupra à paccadusameng (f. 83b) schmackai à schmardalgai à la mortt. Ò chei pichiras ven quei pò mai ad esser ieu tras sieu cor. Lgei vangieu la nova, ca bucca mai ün ner dus ner treis da sus uffants seigian vangi antuorn en ün batter dœlg, mò tuts finnadin haigian stuvieu taner lau à la casa seig curdada en sin tuts ad ils mazau. Quau ven ell à ver gig, ach mes chars dulschs uffants, mò vus vess iau pò aung ünna gada pudieu ver, à mi lagrar cun vus à vus dar ün dulsch bitsch. Mo quella spranza lgi ei tutt schuber stada tschuncada giu.

Quei ei davantau cun Abraham, quei soing à prus patriarch, sco ei statt, quell veva mai ün sullet filg Isac, à Deus lgi commonda, ch’ell duvess prender quell, ad ilg manar silg cuolm da Moria, lgi ligiar ses mauns, ilg cannar cun ün conti ad unfrïr si a lgi. Aschia eis ei iæu cun ilg patriarch Jacob sco ei statt, chei carschadengia à tristezia (f. 84a) manigeits ca quell vengig à ver giu, cur ca ei lgi ei vangieu la nova, ca sieu char filg Joseph seig scarpaus dad ünna mala bestia, à chei pichiras ven ei ad esser iæu tras sieu cor, cur ell vaseva sia rassa lanada à patichada cun saung, lura schi ha ell gig ca ell velgig bargir q’ par quell antraqua la fossa.

Silg davos catscha Deus maun ils ses savents à nechiameng vi da lur vitta cun anqual mortt violenta ca ei ston morir à tutt dar si cur ei meins quittan. Aschia eis ei daventau cun ils uffants da Job, ò ilg dar ys, ca quau pò mai ven ad esser stau, cur la ruvinna da quella casa ei vangida nechiameng sur els, senza zvifel, vengian ünna partt gual lau à da lieuga ad esser morts à schmardailgai à frusta. Carteibel eis ei aber, ca lgün ner lgiauter da quels haigian angual gi eunc vivieu, sco ei daventa en tals cas à ruvinnas.

Ô cò vengian quels pò mai à ver garrieu à clomau par agitt, quau vengian ei à ver gig, ach nies (f. 84b) char curreivel bab, ca nus pudessan po aung mai ünna gada plidar cun tei à lamantar à chi nossa furttinna ad anguscha, mò quei nus ei ussa tschuncau giu ei sto esser sparchieu truriameng.

Quau pudess anchin partarchiar enten sasez à gir, ch’ei eis aber da sallvar sin quels ca mieran da tal mortt violentas, quau duvein nus considerar bein, par ca nus figeian bucca seneasters truvaments, ca Deus sa ilg diember dils gis da münchia carstiaun, cur münchia carstiaun dei morir, qual meins, qual gi, qual hura, à cur ilg temps ei complanieus, scha miera scadin carstiaun gual quei meins gi ad hura ca Deus veva dumbrau ad urdanau, à pò bucca vangir ner faschünau ner surtraig sco ei statt, a quei ca nies senger Christi gi Math: 10. cap. tutt ils cavels da voss cheaus en dumbrai, à buc ün da quels cradan senza la velgia dilg bab da tschiel.