Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/434

Da Wikisource.
426 Theodor de Castelberg

Vischnauncas (s’entellì da quellas, ca volten buc, o mauncan da sa liberar, sco si sura) seigen obligadas da pagar en natira las Dieschmas sco il prim Articul da questda [quest da] spruch, secund ils dregs, ca Nus vein declarau che pertegnen alla Venerabla Claustra senza autra contradiziun per tutt igl temps, c’ha da vignir. Las spesas idas en questa dispitta lein Nus, ca per stabilir la publica paasch, a convenienscha denter las Parte l’ina per l’autra pagan, riservend ad auter temps pli aproposit la decisiun, a declaraziun per via dellas restonzas dellas Dieschmas entoccan ussa crodadas, à buc pagadas alla Venerabla Claustra. Aschia Trovein Nus, pronunziein, à declarein en questa, ad autra meglra forma &c. Dau, à publicau en Cuera sin ils 23. da Marz 1737.

Ioseph Benedeg

Vueschg da Cueta


Domenic Bernardoni Ambassadùr

dùr da Sia Majestat Christaniss.


THEODOR DE CASTELBERG.

Comedia spasusa ed allegra titulada il schkazzi.

(Ineditum nach dem Autograph des Verfassers.)

In marcadon Rech, da honur, bien num a rechlis: oz il dy raras qualitads vi da quella classa da glieut: numnaus Pellegrin, veva dus affons in mat, ed ina mata, el per meglier nez, profit, e cerschamen da siu hanletg ei seresolvius dad yra sur mar ellas jndias, ha mess en uorden tuts sès faitgs a casa seia, ha zuppau a seterau ina gronda suma en danes, ha mussau quei liug, ed ufniau ad in siu pli char amitg tuttilo, agli qual el ha era surdau ses faitgs a mess quel sco vugau, ne administratur de ses affons, api ha se mess sin viadi, ed jus naven. bein biars ons en vergai vi senza che entgin ha giu novas pli dad el. siu felg pipin per num, quel viveva buca mo senza quittau, sonder era surdaus a tuts mal vezs, giuchs, femnas, vin, a libertinadi fuven ses elements, et leu tras ha el schlavidrau naven buca mo siu faitg, sunder era la substanza da seia sora, tondenavon chel ei vegnius en sforz perfin da vender la casa da siu bab: il vugau tutillo essend vegnius perzarts da quei, ha el per salva la casa, al schkazi en quella zupaus, cumprau ella, per a siu tems, sche siu amitg, il marcadon