Pagina:Epistole di Dante Allighieri.djvu/61

Da Wikisource.

17 EPISTOLA IV. A GINO DA. PI STO j A. ( i3oa? ) PRAEFATIO WITTIANA. c. Ilarissimns Treya, cujus in Dantem merita laude meâ sunt ompino majora,in codice Laurentiano Plut. XXIX, cod. 8 ( de quo conferantur Bandinius, et impriiorts celebevr. Ciampiua in elegantissimo libello cui tiiultis<: Lettera di M» Gio, Boccaccio, Fìv, ’<827) inedilam , Danlique facile tribuendam epistolam continere primns observavit. Qilem sequatuSy qunm longiorem illam, qaam infra ezibebo ad Gardinales episCoIam $ ex eodera Bcriberem codice^ hanc etiam ocnlis perluUVatiis sum, cajus tamen jejuDÌtas temporis mihi concesM conjancta, ne in schedas praesens eam referrem me impedivit. Capto vero omniiiiu qiiae exslant Dantis epistolarum edendaram Consilio^ ne abaliis notaumm quam n/eglexisse argnerer, ili. Ciampinm, c£b et trans* Alpes paris famae, probataeque in me benevolentiae tirum, rogavi, ut describendae iliius in se snsciperet cnram. Nec defuit petiiis vir humanissimus, cui tanta de liberalitale me meritas agentem gratias socios babiinram (ore Icdoret confido. Brevem banc, nec omntno elegantem epistolam, eorumque quae auctorem apertiùs prodttnt iriliii fere continentem, fide dignam vel indignam protiuntiare ardua rea est. Fateor qtiidem non solntn nihil offendisse, quod a moribus Dantis modove scribendi abliotreret (cf. tamen notas 7 et 20), sed etiam satis aptam epistolam mihi sese praebere intev pretationem, si auctorem ejus faciamus Alligberium. Ezulem euim Pistoriensem, Cinum Sinibaldom esse nemo facile -uegabit. Hunc autem praeter Silvalicam Vergiolensem non nnam adamasse pnellam nota res est , cnjas― ezemplum in sonitu Dantis, cui princ’ipiuni — Jb mi óredea dei tutto esser partito. — Quae mobilitasi qunm aliorum ei excitaret TÌtuperationes, Cinum Dantem cunsiiluìsse puto , unm amori , ab una in alteram transferri , omnino esset contrarium. Cui Dantes, allegorici iliius amorts memor , qao post Beatricis obitum, teste Amoroso Convitato , Philosophiam amplezus est , negaudo, quae in teztu continentnr respondet. De anno epistolae statuere nescio, sed certuni est, in ezilium Cini ( 4307-1319) eam incidere (cf. Ciainpium in viia Cini, Ed. 3, pagg 42, 73). Dante, E paiole.