 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
35
«Se cia interna sufero estus skribita sur la frunto, la plejmulto (da homoj) en ni vekus kompaton, anstatau envio».
(Dal Metastasio).
La infano, kun la reo de l’tempo (col rinnovarsi del tempo, coll’andar degli anni) farigas antaue knabo, poste, junulo, poste viro, fine maljunulo (la maljunegeco decrepitezza estas escepto); la knabino sengardema — danke virintrompistojn (la fanciulla non guardinga, grazie ai seduttori di donne per mestiere) — farigas baldau malbona.
«Malpl’ol nenion verkante vi faras,
Se via verko ne homojn refaras».
(Dal Giusti).
Inter iliaj profilaksaj instruadoj, la kuracistoj donas la jenan regulan: «Elstudu ciu la sian stomakon, kaj gin zorge obeadu ec per l’oportuna ciutaga sango da mangajoj (giornaliero variar delle vivande)». Tre bone! Sed voli ciam ne estas povi: jen estas grava kaj tute nekuracebla malsano por la plejmulto da stomakoj!
Kiam iu demandis kio estas la mondo, unu filozofiisto respondis: «La mondo estas teatro; personoj estas la homoj; dramojn skribas la Providenco; la publiko kunmetas la inuzikon: la modo sangas la scenojn; vidantoj estas la, filozofiistoj; la riculoj sidigas sin mem en la balkonetoj kaj en la partero; la malriculoj staras en la balkonego; purigas la lumojn ciuj kiuj estas forlasitaj (stati abbandonati) de la sorto: kaj la tempo levas kaj mallevas la kurtenon».
«Kelkaj el niaj pregejaj parolistoj (oratori sacri) kredas elmontri sinne malmulte elokventaj (eloquenti) jen per la batado kun manoj kaj piedoj, jen per lautega kriado, jen per voceto tuto plenda (ora con un gridare
