Pagina:Folengo, Teofilo – Opere italiane, Vol. III, 1914 – BEIC 1822407.djvu/237

Da Wikisource.

E allora comparirá Adamo sul talamo, e con le genochie in terra adori il suo Fattore. E, stando cosi, canteranno li angeli :

Gloria et honore coronasti eum, Domine, et constituisti eum super opera manuum tuarum. Omnia subiecisti sub pedibus eius, oves et boves universas, insuper et pecora campi; volucres coeli et pisces maris, qui perambulant semitas maris. Domine, Dominus noster, quam admirabile est nomen tuum !

E diirá poi Iddio ciò che segue. E, in questo mezo, verrá un angelo dal paradiso terrestre e condurrá Adamo in detto paradiso, dove si addormenterá supra del lato sinistro.

Dio. Non est bonum hominem esse solum. Faciamus ei adiutorium simile sibi.

E subito si vederá uxire Èva del lato destro di Adamo, il quale subito si lievi in piedi e pieno di maraviglia dica:

Hoc nunc os de ossibus meis et caro de carne mea. Haec vocabitur virago, quoniam de viro sumpta est.

Detto che averá Adamo queste parole, passeggerá con Èva nel paradiso. E Dio dirrá ad Adamo:

Ex omni ligno paradisi comede. De ligno autem scientiae boni et mali ne comedas. In quacumque enim die comederis, morte morieris.

Allora Adamo chinandosi a terra dinanzi la porta del paradiso, e cosi Èva, dirrá Adamo:

Gratias tibi ago, Domine, qui me de limo terrae ad tuam imaginem et similitudinem creasti, et ex ossibus meis mihi sociam dedisti.

E subito dirrá Dio:

Crescite et multiplicamini, et replete terram et subiicite eam et dominamini piscibus maris et volatilibus coeli et universis animantibus, quae moventur super terram. Ecce dedi vobis omnem herbam afferentem semen super terram, et universa Ugna, quae habent in semetipsis sementem generis sui, et sint vobis in escam et cunctis animantibus terrae omnique volucri