imperadorus, papa, rex, compadrus,
quem canam, donec mihi vox carebit tempore vecchia.
Quattuor nigras gerit ille osellas, 190nomen illarum bene non recordor. Ga. Sunt ne cornacchiae? tacolae ne? corvi? To. Non ita, cancar!
haec aves coelo pratigant in alto:
seque reginas volucrum domandant, 195haec polum crollant, baratrum spaventant tempore guerrae. Pe. Non mihi migam tua sors noiosa,
quam tibi fecit duca mantuanus,
sed todescorum potius canaia 200tanta recrescit.
En meo scazzor proprio paeso,
en viam charas scapolo caprettas,
sum malavoiae, quia dulce retro lasso terenum. 205En duos agnos modo parturitos
vix guido mecum, pecoris speranzam.
Hei mihi qualis codesella balzat nos pegoraros!
Saepe cornacchiae faciendo cra cra, 210saepe civettae faciendo gnao gnao,
ante dixerunt mala tanta nobis supra caminos.
Dic, Toni, tandem mihi iam rasonem,
ut quid et quare tot in angonais, 215et tot in rerum straniis bagordis Mantua saltat? To. Mantua est totis melior citadis,
Mantuae gens est bona, liberalis,
Mantuam semper squaquarare sentis, 220barba Pedrale.
