Pagina:Folengo - Maccheronee, vol 1, 1911 - BEIC 1819471.djvu/345

Da Wikisource.

liber decimus octavus 339

extraque boscaiam saltat: cui barba diabli
sanguinolenta colat, musumque imbrattat edacem,
perque pedes portat Giubertum more capretti,
aut quum fert ocham mercato vecchia ligatam.
140— En — Centaurus ait, — Furaboscus; hic iste Molocchi
est frater, proh dii quae fex, quam sporcus amorbat! —
Vix ea complerat Virmazzus et arma piarat,
ecce incalzabat Moschinus iugiter illum,
infestosque strales soriano scoccat ab arcu.
145— Ah renegate — cridat, — deponas, ola, catellum.
Non est ille tuo pastus pro dente, lupazze. —
Sic clamans, tutavia facit strissare sagittas,
quarum nona caput per utramque trapassat orecchiam.
In pede Giubertus saltat, ruinante giganto;
150ringratiatque Deum, magnam scampasse ruinam.
Baldus eo instanti, discusso corpore sognis,
se levat, accurrit Cingar, Falchettus, et omnes
de se ghirlandam Baldo fecere loquenti:
— O — dixit, — quantum Deus est laudandus, amici,
155cui plusquam humanos innotuit esse dolores,
quos modo pro dira Leonardi morte ferebam.
Hunc mihi per somnum demisit ab axe superno:
o quam forma alium, gestu, fatuque Lonardum!
— Quid fles, Balde? — inquit; — quid fles, temetque dolentas?
160Te fortasse piget, me ne bona summa tenere?
Ah cohibe tepidos, quos fundis inaniter, imbres.
Non id flere decet, per quod gaudere tenemur.
Summa bataiandi palma est superare seipsum.
Ista meum studuit meretrix violare pudorem;
165fecissetque suum, me non obstante, volerum,
ni subito praesens mihi gratia summa fuisset,
qua magis in planum montagnas illa chinasset,
quam neque tantillum coitu me inflectere lordo.
Sordidius nihil est, quam se meschiare putanis. —
170Sic fatus, brancare manum mihi visus, in altas
coelorum gioias per totum vexit olimpum,